Part 49: Peru?

**Tony**

Po kolejnej minionej godzinie była piętnasta. Mogłem odłączyć ładowarkę od implantu, a Pep dalej tak słodko spała. Przykryłem ją kocem, by nie narzekała na chłód.

Rhodey: Musisz to powiedzieć Yinsenowi

Tony: Niczego nie muszę

Rhodey: Lepiej tego nie lekceważ, jeśli chcesz…

Tony: Pożyć dłużej? To chciałeś powiedzieć? Nawet nie masz pojęcia, jak bardzo chciałbym spędzić z Pep resztę życia, a nawet nie doczekam się dzieci

Rhodey: Już mówiłem. Skoro tak bardzo ci na niej zależy, weźmiesz się w garść i coś wymyślisz. Będzie dobrze, Tony

Poklepał mnie pokrzepiająco po ramieniu, ale dalej nie chciałem dopuścić do siebie myśli, że umieram. Wyjąłem strzykawkę z dwutlenkiem litu, którą zaaplikowałem, wstrzykując w rękę. Miała niwelować objawy, aż poczułem się w nieco lepszej formie. Jednak i tak musiałem jej pomóc z zdobyciem pierścienia.

Rhodey: Co to jest?

Tony: Dwutlenek litu. Ma łagodzić objawy do minimum

Rhodey: I co? Pomaga?

Tony: Po części daje rade. Dobra. Zajmijmy się planem. Sprzęt już mamy. Według moich obliczeń, świątynia jest na samym dnie, a dokładnie 4000 metrów pod poziomem morza. Z tego wynika, że gdyby zbroje przestały działać, tlenu nam starczy tylko na dwie godziny, a to za mało, by wypłynąć na powierzchnię

Rhodey: I co teraz?

Tony: Nic. Jak zdobędzie pierścień, będzie miała większą siłę pozostałych, więc wrócimy do domu

Rhodey: A pomyślałeś nad tym, gdyby to Gene był pierwszy?

Tony: Nie biorę tej opcji pod uwagę

Rhodey: A powinieneś. Musimy rozważyć każdą z możliwych opcji

**Pepper**

Nie chciałam się budzić ze snu, bo był piękny. Pływałam między ławicami ryb w czystym morzu bez żadnych odpadków. Wszystko grało w idealnej harmonii, aż zauważyłam, jak osuwa się świątynia, która spadła na dno. Od razu kolor wody zmienił się na zielony, a wszystkie stworzenia morskie zaczęły umierać, opadając martwe. Z ruin wyszedł strażnik.

Strażnik: Pokonaj słabości. Udowodnij, kim naprawdę jesteś

Pepper: Jestem potomkinią rodu Makluan

Strażnik: Doprawdy? W takim razie drzwi zostaną ci otworzone

Po tych słowach wróciłam do rzeczywistości. Chłopaki gadali o jakimś bodajże “planie”, bo swój wzrok skupili na stole z wyświetlonym hologramem mapy.

Tony: A gdybyśmy spróbowali tam wejść w inny sposób?

Rhodey: Niby jaki?

Pepper: Eee… Tony…

Tony: Może gdzieś w dżungli znajdzie się wejście? Niepotrzebne nam są akwalungi

Rhodey: Ale Pepper mówiła, że jest pod wodą

Tony: No tak, ale…

Pepper: Tony

Tony: Nie teraz, Pepper. Czyli też jest opcja ukrytego przejścia, ale w mieście. W jakimś zamku…

Pepper: TONY!

Tony: O! Hej, Pepper

Pepper: Grr! Nareszcie mnie słuchasz!

Tony: Jak się spało?

Pepper: W porządku, a wy? Jaki macie plan?

Rhodey: Prosty, jak drut. Znajdziemy przejście i bez wchodzenia pod wodę będziemy w świątyni

Pepper: Eee… A na jaką mapę patrzycie?

Tony: No przecież, że Ekwadoru

Pepper: To nie jest ta mapa

Tony, Rhodey: Co?!

Pepper: Zeskanowałeś mapę Peru

Oboje uderzyli się w czoło, robiąc typowego “facepalma”. Haha! Te ich miny. Idealne, by wstawić w ramkę. Im zaraz oczy wyjdą na wierzch, a szczęka padnie najniżej, jak się da.

Pepper: Haha! Szkoda, że siebie nie widzicie. Bezcenny widok

Tony: I cała robota poszła się walić

Pepper: Oj! Nie smuć się, Tonusiu. Tak nie można. Przecież nie spędziliście nad tym…

Tony, Rhodey: 4 GODZINY!

Pepper: Hahaha! Geografami raczej nie zostaniecie. Jak przez tyle godzin tu siedzicie… Zaraz… To która już godzina?

Tony: Dziewiętnasta. Nie chciałem ci przerywać snu

Pepper: Miło, ale i tak nie był zbyt ciekawy. A wy nawet trochę się nie zdrzemnęliście?

Rhodey: Tony chce, jak najszybciej zdobyć pierścień przed Gene’m

Pepper: Nie spiesz się tak. Będziemy pierwsi

Przytuliłam go, cmokając w policzek. Rhodey chyba się zawstydził, jak widział nas. Nikt mu nie broni znaleźć sobie dziewczyny, ale chyba tak łatwo nie porzuci ukochanej historii.

Pepper: To kiedy wyruszamy?

Tony: Jak wszystko będzie dopięte na ostatni guzik

Rhodey: Potrzebujemy więcej informacji. Co jeszcze wiesz?

Pepper: Najpierw przeskanujcie odpowiednią mapę. Powtórzę, głuchole. EKWADOR!

Tony: Dobra, dobra. Już szukam

Wyłączył hologram i zaczął szukać odpowiedniej mapy, gdy my z Rhodey’m planowaliśmy, co ze sobą zabrać. Im dłużej nad tym siedzieliśmy, tym bardziej chciałam mieć to z głowy.

**Gene**

Ekwador? Ciekawe. Pewnie Pepper też wie o kolejnej świątyni. Będziemy musieli zmierzyć się twarzą w twarz. Najpierw będę szedł za nimi, a później odzyskam to, co mi zostało odebrane.

**Pepper**

Ziewam. Naprawdę zaraz padnę. Na szczęście Tony znalazł odpowiednią mapę. Teraz pozostało zaplanować każdy szczegół, bo wystarczy jedno przeoczyć i możemy powiedzieć “Arrivederci”.

--**---

Hej. Dziś już trochę zwolnimy, ale tylko do przeminięcia świąt. Więc wybaczcie, ale dziś ostatnim spam i potem po jednej notce :)