Part 233: Co się wydarzyło na Tahiti?


**Victoria**

Domyśliłam się, gdzie Ivy mogła nas zaprowadzić. Na pewno wcześniej odwiedził syna lub nie zdołał. Dość sprawnie przeszliśmy między oddziałami, trafiając na intensywną terapię. Mężczyzna leżał półprzytomny na ziemi. Sprawdziłam reakcję źrenic. Ciągle się dusił, lecz starał się zaczerpnąć powietrza do płuc. Poprosiłam męża, by przyniósł z OIOMu maskę tlenową z butlą. Jeśli miał atak paniki, dotlenienie mózgu powinno pomóc. Szybko znalazł to, co chciałam i od razu stan pana Rhodesa zaczął się zmieniać na lepsze. Pomogliśmy mu wstać, podnosząc ostrożnie z podłogi.

Dr Bernes: Dziękuję, że mnie wezwałaś, Ivy. Pomogłaś mu, ale wiesz, że musisz unikać wysiłku
Gen. Stone: Nie mogłam... Ach! Nie mogłam go zostawić... Ktoś musiał... mu pomóc
Dr Bernes: Dobrze się czujesz?
Gen. Stone: Tak... To nic wielkiego
Dr Bernes: Musisz dbać o siebie i swoje dzieci. Ciąża bliźniaków nie jest łatwa i wystarczy jedno zakłócenie, a stracisz je oboje
Gen. Stone: Przepraszam... Tylko kopią
Dr Bernes: Więc rozwijają się prawidłowo
Agent Bernes: David, słyszysz mnie? Jesteś w Nowym Jorku, pamiętasz? Jest dobrze. Nikogo nie zostawiliśmy
David: Rick...
Agent Bernes: Wszystko gra. Misja skończona
David: Nie... Nie! On... On tam jest!
Agent Bernes: David, uspokój się. Robiliśmy, co się dało... Wiesz o tym
Gen. Stone: Czy Rhodey będzie długo w szpitalu?
Dr Bernes: Nie wiem, bo nim zajmuje się dr Yinsen, który powinien być tutaj... Jak się pan czuje?
David: Dobrze... Dziękuję za pomoc
Agent Bernes: Już nie wspominaj o Tahiti. Już nikt tam nie wróci
Dr Bernes: Może mi wyjaśnicie, co tam takiego jest?
David: Virgil... musi żyć
Dr Bernes: Virgil Potts? Ojciec Pepper?
Agent Bernes: Pierdolone Tahiti i to była kurwa jedna jebana akcja... i wszystko się spieprzyło, jak te dziwolągi zaczęły zabijać agentów. SHIELD na dupie siedziało, gdy my walczyliśmy o przetrwanie... Byłem zdruzgotany i wezwałem wojsko. Zaryzykowałem tak wiele. Mogliśmy tam zginąć przez te chujowe kosmiczne eksperymenty
Dr Bernes: Ej! Starczy! Nad nami jest pediatria. Opanuj się!
David: Rick, skończ

Chyba pierwszy raz widziałam, jak facet płacze. Widocznie ta misja była dla nich zbyt wielkim koszmarem. Ojciec Rhodey'go zakrył twarz dłońmi, lecz słyszeliśmy jego płacz. Biedna Pepper.
Gdy chciałam iść poszukać przyjaciela, zauważyłam kolejnych gości.

**Pepper**

Zaufaliśmy Mattowi, że niczego nie zrobi, aż do naszego powrotu. Gorączka spadła, więc nie powinien pogorszyć się jego stan. Zresztą, ufaliśmy synowi i raczej nie zrobi nic głupiego. Na przykład? Coś w stylu ucieczki z domu. Chorych zachowań nie da się odziedziczyć w genach. Tego się uczy.
Po dotarciu pod odpowiednią salę, zauważyłam znajome twarze. Pan Rhodes i dr Bernes, ale tych dwóch pozostałych nie zdołałam rozszyfrować. A może? Chwila... Narzeczona Rhodey'go? Możliwe.

Pepper: Znowu się spotykamy
Gen. Stone: Jak widać... Witam. Chyba jeszcze się nie poznaliśmy tak na poważnie
Pepper: Domyślam się, co tu robisz. Jesteś narzeczoną Rhodey'go?
Tony: Co takiego?! Whoa! Chwila... Narzeczona? Ty jesteś... To ty! Ty jesteś generał...
Gen. Stone: Generał Ivy Stone, ale mówcie mi Ivy
Pepper: Wow! Szybko cię oznaczył
Gen. Stone: Jakiś problem?
Pepper: Nie! Żaden... No może jeden
Tony: To moja żona... Przedstawiam ci Patricię Potts
Pepper: Wystarczy Pepper
Gen. Stone: Miło mi
Pepper: Naprawdę będziecie mieć bliźniaki?
Gen. Stone: Skąd wiesz?
Pepper: Hahaha! Czytałam SMS
Gen. Stone: Sama chciałam dwójkę dzieci. Badania później to potwierdziły
Tony: Jeju! Wiedziałem o jednym dziecku, a tu dwójka? O mój Boże!
Pepper: Tony, spokojnie
Tony: Rhodey... Nie wierzę! Zaręczyny z ciężarną kobietą! Nieźle... mistrzu
Pepper: Tony!

Zaśmiał się szalenie, aż zemdlał. Wiedziałam, że mogłam się po nim tego spodziewać.

Gen. Stone: On dobrze się czuje?
Pepper: Takiego mam męża... Tony Stark. Znasz tego pana?
Gen. Stone: No pewnie. Słyszałam o nim przy okazji wypadku
Pepper: Ciężko mu znieść, że Rhodey już nie jest singlem
Gen. Stone: Są gejami?!
Pepper: Nie! To bracia, którzy mają czasem ze sobą na pieńku. Jeden niańczy, a drugi odwala głupoty
Gen. Stone: A wy macie jakieś dzieci?
Pepper: Syna o imieniu Matthew
Gen. Stone: Hmm... Matthew. Ładne
Pepper: A wasze przyszłe dzieciaczki?
Gen. Stone: Jeszcze nie ustaliliśmy, ale pewnie Rhodey Junior, jeśli chłopczyk, choć do dziewczynki pasuje Diana
Pepper: Diana? Świetny wybór imienia, ale ten Junior raczej nie
Gen. Stone: Haha! Jeszcze nie wszystko stracone... Czy on będzie leżał na glebie całą wieczność?
Pepper: Oj! Zapomniałam go wskrzesić... Wstawaj, mój mężu!

Chwyciłam jego chude ciało, kładąc na krzesło. Oberwał raz w policzek, lecz nadal nie oprzytomniał. Poprosiłam Ivy o przyniesienie wody z automatu. Nalała do kubka, który mi podała. Całą zawartość chlusnęłam w twarz Tony'ego. Natychmiast wrócił do żywych.

Tony: Ach! Pepper! Na miłość boską!
Gen. Stone: Zawsze tak robisz?
Pepper: Hahaha! Zależy, co mam pod ręką

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Mam pisać dalej ?
Skomentuj co sądzisz o tej notce. Każda twoja opinia jest warta mojej uwagi

© Mrs Black | WS X X X