BONUS#17: Scenariusz z serialu (oryginalnie z odcinka): Dążący do kontroli

1

00:00:16,010 --> 00:00:18,929

[screaming]

2

00:00:24,810 --> 00:00:26,228

Pogarsza się panu,

panie Parks.

3

00:00:26,312 --> 00:00:28,606

Wszystkie testy potwierdzają

moje przypuszczenia.

4

00:00:28,689 --> 00:00:30,941

Od kiedy stał się pan

Living Laserem,

5

00:00:31,108 --> 00:00:32,943

pańskie ciało wciąż ewoluuje.

6

00:00:33,027 --> 00:00:35,071

Transformacja ciągle trwa.

7

00:00:35,196 --> 00:00:38,908

Niestety pańska świetlna forma

jest niestabilna.

8

00:00:38,991 --> 00:00:40,659

Zaraz, chwila.

9

00:00:40,701 --> 00:00:42,536

Co to znaczy?

10

00:00:42,620 --> 00:00:44,747

To co spajało pańskie ciało,

11

00:00:44,830 --> 00:00:46,916

już nie działa.

12

00:00:46,957 --> 00:00:49,335

Obawiam się, że to jest

śmiertelne.

13

00:00:49,418 --> 00:00:50,586

Nie.

14

00:00:50,669 --> 00:00:51,629

Nie!

15

00:00:51,712 --> 00:00:54,215

Musicie mi pomóc!

16

00:00:54,298 --> 00:00:57,009

TARCZA już nic więcej nie może dla

pana zrobić,

17

00:00:57,093 --> 00:00:59,595

ale zjawił się pewien człowiek.

18

00:00:59,678 --> 00:01:01,597

Ktoś, kto dobrze zna technologię,

19

00:01:01,680 --> 00:01:03,724

która zmieniła pana w Living

Lasera.

20

00:01:03,808 --> 00:01:04,725

Zaoferował pomoc.

21

00:01:04,809 --> 00:01:07,770

Ktoś chce mi pomóc?

22

00:01:07,812 --> 00:01:08,646

Kto?

23

00:01:10,564 --> 00:01:11,440

Hej.

33

00:02:06,200 --> 00:02:08,664

<b> 1x21 - Dążący do kontroli </b>

34

00:02:16,920 --> 00:02:18,296

Heh.

35

00:02:18,338 --> 00:02:21,049

Nie wiem, czy mam się czuć bezpiecznie, czy

wręcz przeciwnie.

36

00:02:21,091 --> 00:02:22,259

Lepiej być ostrożnym.

37

00:02:22,300 --> 00:02:24,219

To ci może ocalić życie.

38

00:02:29,808 --> 00:02:31,727

Laser wyraził zgodę,

39

00:02:31,768 --> 00:02:36,606

ale gdyby czegoś próbował, masz uciekać,

jasne?

40

00:02:36,648 --> 00:02:38,442

Panie Parks?

41

00:02:38,483 --> 00:02:40,610

Nazywam się Tony Stark.

42

00:02:40,694 --> 00:02:43,155

Mój ojciec stworzył kostium, 

który panu to zrobił.

43

00:02:43,238 --> 00:02:45,073

Podczas mojej ostatniej wizyty

w bazie,

44

00:02:45,157 --> 00:02:47,200

dowiedziałem się o pańskim stanie.

45

00:02:47,284 --> 00:02:49,786

To wina wynalazku mojego ojca.

46

00:02:49,870 --> 00:02:52,205

Twój ojciec...

47

00:02:52,289 --> 00:02:54,541

był jakimś zwariowanym wynalazcą?

48

00:02:55,667 --> 00:02:57,210

W pewnym sensie tak.

49

00:02:57,252 --> 00:03:00,464

To jego wynalazek i jestem za

niego odpowiedzialny.

50

00:03:00,547 --> 00:03:02,591

To nie twój ojciec jest winien, mały.

51

00:03:02,632 --> 00:03:04,051

To Iron Man.

52

00:03:04,134 --> 00:03:05,427

Co?

53

00:03:05,427 --> 00:03:07,888

Iron Man mi to zrobił.

Nie twój ojciec.

54

00:03:07,971 --> 00:03:09,556

Nie, to przecież--

55

00:03:09,681 --> 00:03:10,557

Dobra, wystarczy.

56

00:03:10,682 --> 00:03:12,434

Na dzisiaj koniec.

57

00:03:18,440 --> 00:03:20,317

Strata czasu.

58

00:03:22,527 --> 00:03:24,571

No jestem pod wrażeniem.

59

00:03:24,654 --> 00:03:28,533

Ten facet prawie cię załatwił,

a ty próbujesz go ratować?

60

00:03:28,533 --> 00:03:30,118

Eee... Tym razem popieram

generała.

61

00:03:30,243 --> 00:03:31,370

No, bo zauważ.

62

00:03:31,453 --> 00:03:34,081

Laser chciał cię przerobić na popiół.

63

00:03:34,164 --> 00:03:35,332

Ha! Dwa razy!

64

00:03:35,415 --> 00:03:36,792

Pomijając porwanie stacji kosmicznej

65

00:03:36,833 --> 00:03:39,127

i groźby przeciw całej ludzkości.

66

00:03:39,169 --> 00:03:41,213

Ale nigdy nie mógłby tego zrobić,

67

00:03:41,296 --> 00:03:43,632

gdyby najpierw mój ojciec nie stworzył

tego kostiumu.

68

00:03:43,673 --> 00:03:45,092

Ale to nie fair, wiesz?

69

00:03:45,133 --> 00:03:46,510

Twój ojciec trzymał go głęboko

w sejfie.

70

00:03:46,593 --> 00:03:47,469

Sam wiesz, że---

71

00:03:47,511 --> 00:03:48,553

W tym problem,

72

00:03:48,595 --> 00:03:49,805

że już nie wiem!

73

00:03:49,888 --> 00:03:51,390

Nie mam pojęcia, jaki naprawdę

był!

74

00:03:51,473 --> 00:03:52,766

Wybaczcie.

75

00:03:52,766 --> 00:03:54,476

Muszę trochę popracować.

76

00:04:03,860 --> 00:04:06,822

[electronic beeping]

77

00:04:17,165 --> 00:04:18,542

Powiedz, jeśli coś poczujesz.

78

00:04:18,625 --> 00:04:19,751

Nie powinieneś nic czuć.

79

00:04:19,793 --> 00:04:21,920

To tylko analiza spektrum.

80

00:04:22,003 --> 00:04:24,047

Wykrywam ślady minerału

o nazwie kylit.

81

00:04:24,047 --> 00:04:25,924

Być może właśnie on jest przyczyną.

82

00:04:26,091 --> 00:04:28,260

Przez całe życie ludzie mówili mi,

83

00:04:28,343 --> 00:04:30,220

że jestem bezużyteczny,

84

00:04:30,220 --> 00:04:32,264

a ty chcesz mnie ratować.

85

00:04:32,305 --> 00:04:34,224

Czemu?

86

00:04:34,307 --> 00:04:36,393

Dla mnie nie jesteś bezużyteczny,

87

00:04:36,476 --> 00:04:38,562

a twoje życie warto ocalić.

88

00:04:39,604 --> 00:04:40,731

Dziękuję ci, Tony.

89

00:04:40,772 --> 00:04:43,692

[klaxons blaring]

90

00:04:45,527 --> 00:04:46,987

Co się dzieje?

91

00:04:47,028 --> 00:04:49,531

Mamy alarm na wszystkich poziomach

bazy.

92

00:04:49,573 --> 00:04:52,826

Musimy cię stąd zabrać. Natychmiast!

93

00:04:52,909 --> 00:04:56,371

Właściwie, to chyba już na to

trochę za późno.

94

00:04:58,248 --> 00:05:01,752

Zap!

95

00:05:01,835 --> 00:05:02,919

Agentko Hill!!

96

00:05:04,296 --> 00:05:06,173

Proszę, proszę.

97

00:05:06,256 --> 00:05:08,508

Tony Stark.

98

00:05:08,550 --> 00:05:10,719

Hah! Cóż za zbieg okoliczności.

99

00:05:10,761 --> 00:05:13,346

Duch,

co ty tu robisz?

100

00:05:13,388 --> 00:05:14,431

Mieliśmy przecież umowę.

101

00:05:14,473 --> 00:05:16,141

-Dostałeś forsę.

-Wystarczy.

102

00:05:16,224 --> 00:05:17,684

Nie po ciebie przyszedłem, Stark.

103

00:05:17,768 --> 00:05:18,852

Chodzi mi o niego.

104

00:05:21,229 --> 00:05:22,647

O mnie?

105

00:05:22,731 --> 00:05:25,859

Widzisz, ludzie, którzy chcieli

bym wyeliminował ciebie,

106

00:05:25,901 --> 00:05:29,488

byli bardzo zmartwieni, że zostali

przelicytowani.

107

00:05:29,571 --> 00:05:33,617

Dlatego nalegali, bym teraz zajął

się nim.

108

00:05:33,700 --> 00:05:36,536

A.I.M. ma, co do ciebie

wielkie plany.

109

00:05:36,661 --> 00:05:37,662

A.I.M.

110

00:05:37,788 --> 00:05:40,916

Może trochę zakłuć.

111

00:05:42,626 --> 00:05:45,379

[screaming]

112

00:05:45,462 --> 00:05:47,130

Nie!

113

00:05:47,214 --> 00:05:48,256

Co ty zrobiłeś?!

114

00:05:50,550 --> 00:05:54,054

Teraz łatwiej go nosić.

115

00:05:54,179 --> 00:05:55,597

Huh?

116

00:05:55,680 --> 00:05:58,350

Chyba słyszę, jak tam krzyczy

w środku.

117

00:05:58,433 --> 00:06:01,019

Ten statek jest po brzegi

wypełniony agentami TARCZY.

118

00:06:01,103 --> 00:06:03,563

Nie mówiąc już o tym, że jesteśmy

kilka mil nad ziemią.

119

00:06:03,647 --> 00:06:04,898

Jak niby chcesz uciec?

120

00:06:04,981 --> 00:06:07,734

[chuckles]

121

00:06:07,776 --> 00:06:10,445

TARCZA będzie chyba

zbyt zajęta,

122

00:06:10,529 --> 00:06:12,781

żeby się mną przejmować.

123

00:06:15,534 --> 00:06:16,451

[electronic beeping]

124

00:06:16,535 --> 00:06:19,413

[machines powering down]

125

00:06:22,708 --> 00:06:24,042

Tak właśnie brzmią silniki

bazy powietrznej,

126

00:06:24,126 --> 00:06:27,045

gdy gasną.

127

00:06:30,048 --> 00:06:32,134

[screams]

128

00:06:34,594 --> 00:06:36,471

Do zobaczenia, Stark.

129

00:06:36,555 --> 00:06:38,932

Albo i nie.

130

00:06:44,521 --> 00:06:46,606

Pion techniczny, słyszycie mnie?

131

00:06:46,648 --> 00:06:50,235

To żelastwo ma znowu działać!

Natychmiast!

132

00:06:50,318 --> 00:06:52,404

Generale,

silniki bazy są sprawne.

133

00:06:52,446 --> 00:06:54,614

Coś z zewnątrz blokuje ich działanie.

134

00:07:10,630 --> 00:07:11,757

[grunts]

135

00:07:39,326 --> 00:07:40,535

Duch!

136

00:07:40,577 --> 00:07:42,746

Uparciuch z ciebie.

Muszę to przyznać.

137

00:07:58,303 --> 00:08:01,390

A więc zamierzasz uratować

Lasera

138

00:08:01,473 --> 00:08:02,974

a może statek?

139

00:08:03,100 --> 00:08:04,726

Trudny wybór, Stark.

140

00:08:19,950 --> 00:08:22,703

Generale, silniki znowu działają.

141

00:08:22,744 --> 00:08:23,662

Podnoś!

142

00:08:33,755 --> 00:08:34,715

Arthur.

143

00:08:40,971 --> 00:08:43,890

[screaming]

144

00:08:45,684 --> 00:08:47,102

Gdzie... jestem?

145

00:08:52,190 --> 00:08:54,151

Living Laser.

146

00:08:54,234 --> 00:08:55,861

Witamy w  A.I.M.

147

00:08:55,944 --> 00:08:57,738

Czekaliśmy na ciebie.

148

00:08:57,779 --> 00:08:59,364

Czego ode mnie chcecie?

149

00:08:59,448 --> 00:09:03,201

A.I.M. odkryło, że twoja unikalna

energia

150

00:09:03,285 --> 00:09:05,412

jest idealnym źródłem mocy

151

00:09:05,454 --> 00:09:08,749

do powołania do życia naszego

największego dzieła:

152

00:09:08,832 --> 00:09:10,083

M.O.D.O.K.'a.

153

00:09:10,167 --> 00:09:11,918

Nie. Nie rozumiecie.

154

00:09:12,002 --> 00:09:13,211

Muszę wracać do TARCZY.

155

00:09:13,295 --> 00:09:14,546

Od tego zależy moje życie.

156

00:09:14,629 --> 00:09:16,089

O nie!

157

00:09:16,173 --> 00:09:17,758

Nie zrozumieliśmy się.

158

00:09:17,799 --> 00:09:20,427

Nikt nie oczekuje, że przeżyjesz.

159

00:09:24,806 --> 00:09:26,391

Rhodey!

160

00:09:26,433 --> 00:09:28,018

Rhodey, gdzie jesteś?

161

00:09:28,018 --> 00:09:29,061

Mamy spory...

162

00:09:29,186 --> 00:09:30,812

Problem.

163

00:09:30,896 --> 00:09:31,855

Eee... Cześć.

164

00:09:31,938 --> 00:09:33,398

Cześć?

165

00:09:33,482 --> 00:09:35,108

Tony, kiedy przestaniesz

mnie unikać?

166

00:09:35,192 --> 00:09:36,359

Co?

167

00:09:36,443 --> 00:09:37,986

Nie. Nie unikam. Jestem tylko---

168

00:09:38,028 --> 00:09:38,945

Niech zgadnę.

169

00:09:39,029 --> 00:09:40,072

Zajęty.

170

00:09:40,113 --> 00:09:41,323

Szkoła. Laboratorium.

171

00:09:42,866 --> 00:09:44,117

Coś w tym stylu?

172

00:09:44,117 --> 00:09:45,869

Tony, wciąż gdzieś znikasz

po szkole

173

00:09:45,952 --> 00:09:47,037

i to nie w laboratorium.

174

00:09:47,204 --> 00:09:48,955

Co się z tobą dzieje?

175

00:09:48,997 --> 00:09:52,417

-My właśnie--

-Nie pytałam ciebie, James.

176

00:09:52,501 --> 00:09:56,421

Ja... pracuję nad jednym ze

starych projektów taty.

177

00:09:56,505 --> 00:09:59,216

Przepraszam. Po prostu zajmuje

mi sporo wolnego czasu.

178

00:09:59,299 --> 00:10:01,301

Pogadamy. Obiecuję,

179

00:10:01,385 --> 00:10:03,136

ale teraz naprawdę muszę

zająć się tym projektem.

180

00:10:03,261 --> 00:10:04,638

Dobrze.

181

00:10:04,679 --> 00:10:08,100

Ale, Tony. Chcę, żebyś wiedział,

że możesz mi zaufać.

182

00:10:08,141 --> 00:10:09,434

Możesz mi powiedzieć wszystko.

183

00:10:17,776 --> 00:10:19,903

Nie rozumiem, czemu po prostu

jej tego nie powiedziałeś?

184

00:10:19,986 --> 00:10:21,113

Nie mogłem!

185

00:10:21,196 --> 00:10:22,656

Wiesz, jaka twoja mama jest bystra.

186

00:10:22,739 --> 00:10:24,074

Aż za bardzo!

187

00:10:24,157 --> 00:10:26,034

Im więcej się o tym wszystkim

dowie,

188

00:10:26,076 --> 00:10:28,495

tym szybciej dojdzie do tego,

że jestem Iron Manem.

189

00:10:28,537 --> 00:10:29,830

A wtedy kompletna klapa.

190

00:10:32,332 --> 00:10:33,667

Daj spokój.

191

00:10:33,750 --> 00:10:36,169

Rhodey, nie mam czasu teraz 

o tym myśleć.

192

00:10:36,253 --> 00:10:37,879

Muszę odnaleźć Living Lasera.

193

00:10:37,921 --> 00:10:40,006

Jasne, ale pamiętaj--

194

00:10:40,090 --> 00:10:41,842

Ej!

Powiedziałeś "odnaleźć"?

195

00:10:41,925 --> 00:10:43,969

On nie jest w więzieniu TARCZY?

196

00:10:44,010 --> 00:10:45,011

Już nie jest.

197

00:10:45,095 --> 00:10:46,555

A.I.M. go ma,

198

00:10:46,596 --> 00:10:48,473

ale myślę, że możemy go wyśledzić

199

00:10:48,473 --> 00:10:52,602

dzięki jego sygnaturze energetycznej.

200

00:10:52,602 --> 00:10:55,939

Nauka jest wszystkim,

201

00:10:55,981 --> 00:11:00,569

a M.O.D.O.K. to szczytowe

osiągnięcie naszych naukowców.

202

00:11:00,652 --> 00:11:04,531

Mentalny organizm dążący do

ostatecznej kontroli.

203

00:11:04,614 --> 00:11:07,451

M.O.D.O.K. da A.I.M.

niepodzielną władzę

204

00:11:07,534 --> 00:11:10,704

i stworzy nowy świat w imię

nauki.

205

00:11:11,913 --> 00:11:13,874

Fanatyk jakiś.

206

00:11:13,957 --> 00:11:18,920

M.O.D.O.K.to przykład idealnej

symbiozy biologii i technologii.

207

00:11:19,004 --> 00:11:21,548

To jest siła ludzkiego umysłu,

208

00:11:21,590 --> 00:11:25,177

która została połączona z

wydajnością maszyny.

209

00:11:25,260 --> 00:11:26,762

A jaki przystojny.

210

00:11:26,803 --> 00:11:27,804

[laughs]

211

00:11:29,639 --> 00:11:32,517

Poważnie. Przy całej waszej

technologii

212

00:11:32,559 --> 00:11:35,312

nie mógłby być trochę mniej odrażający?

213

00:11:35,353 --> 00:11:40,192

Siła M.O.D.O.K.'a  przewyższy

wszystko, co człowiek kiedykolwiek

widział.

214

00:11:40,233 --> 00:11:42,569

Sam jego umysł to potężna broń!

215

00:11:42,694 --> 00:11:45,614

Potrzeba nam tylko energii, która

da mu życie.

216

00:11:54,498 --> 00:11:57,042

Proszę, nie róbcie tego.

217

00:11:57,084 --> 00:11:59,419

Zrobię wszystko, co chcecie,

ale oszczędźcie mnie.

218

00:11:59,503 --> 00:12:02,881

Powinieneś być dumny, że

możesz oddać życie nauce.

219

00:12:02,964 --> 00:12:05,425

To szczytny cel.

220

00:12:05,509 --> 00:12:08,387

Przygotujcie M.O.D.O.K.'a

do transferu energii.

221

00:12:08,428 --> 00:12:09,846

Naczelny.

222

00:12:09,930 --> 00:12:12,099

Nasze radary wykryły zbliżający

się obiekt.

223

00:12:12,182 --> 00:12:15,185

Jest wielkości człowieka.

Prędkość dwóch machów.

224

00:12:15,227 --> 00:12:16,228

Iron Man.

225

00:12:27,864 --> 00:12:29,658

Zap! Zap!

226

00:12:36,206 --> 00:12:37,541

Boom!

227

00:12:37,582 --> 00:12:38,792

Sandhurst!

228

00:12:38,875 --> 00:12:40,293

Rusz się i pomóź mi!

229

00:12:40,293 --> 00:12:41,253

Duch!

230

00:12:41,336 --> 00:12:42,504

Na co czekasz?!

231

00:12:42,546 --> 00:12:44,423

Zniszcz Iron Mana!

232

00:12:44,464 --> 00:12:46,466

[laughs]

233

00:12:46,550 --> 00:12:48,802

Nie masz, aż tyle forsy.

234

00:12:48,885 --> 00:12:51,304

Ucałuj ode mnie wielką głowę.

235

00:13:03,275 --> 00:13:05,902

Sandhurst,

uruchom transfer energii!

236

00:13:05,986 --> 00:13:06,820

Już!

238

00:13:11,158 --> 00:13:13,994

[screaming]

239

00:13:38,685 --> 00:13:41,146

Laser! Laser!

240

00:13:41,188 --> 00:13:42,064

Parks!

241

00:13:42,147 --> 00:13:43,273

Nic ci nie jest?

242

00:13:43,356 --> 00:13:44,399

Iron Man.

243

00:13:44,483 --> 00:13:46,818

Nie. Odejdź stąd.

244

00:13:46,860 --> 00:13:50,155

M.O.D.O.K. żyje.

245

00:13:56,286 --> 00:13:58,455

Wielki M.O.D.O.K'u.

246

00:13:58,497 --> 00:14:00,123

Jak mogę ci służyć?

247

00:14:09,925 --> 00:14:13,303

M.O.D.O.K.'u, dlaczego?

248

00:14:13,387 --> 00:14:17,933

On zamierzał zdradzić  A.I.M..

249

00:14:18,016 --> 00:14:22,020

Kontynuował prace nad projektem

dysków kontroli.

250

00:14:22,062 --> 00:14:27,943

Plany jego zdrady były możliwe

dzięki twojej niekompetencji.

251

00:14:27,984 --> 00:14:29,569

Czekaj. Nie!

252

00:14:33,281 --> 00:14:38,120

M.O.D.O.K. rządzi A.I.M.,

teraz i na zawsze.

253

00:14:40,831 --> 00:14:42,749

Ty tu teraz rządzisz?

254

00:14:42,833 --> 00:14:43,750

Świetnie.

255

00:14:43,834 --> 00:14:44,793

A więc tobie spuszczę łomot.

256

00:14:44,876 --> 00:14:47,254

Zap!

257

00:14:47,295 --> 00:14:49,881

Rozpoznano: Iron Man.

258

00:14:49,923 --> 00:14:53,343

Zagrożenie: Pomijalne.

259

00:14:53,427 --> 00:14:56,346

[groaning]

260

00:15:00,434 --> 00:15:04,563

Wiem o tobie wszystko, co wiedziało

A.I.M.

261

00:15:04,646 --> 00:15:07,482

Ta zbroja może chronić ciało,

262

00:15:07,524 --> 00:15:12,362

ale twój umysł nie jest odporny

na moje mentalne ataki.

263

00:15:12,446 --> 00:15:14,114

Cała twoja wiedza,

264

00:15:14,156 --> 00:15:19,202

łącznie z prawdziwą tożsamością,

jest moja.

265

00:15:19,286 --> 00:15:21,329

Stark, Anthony Edward.

266

00:15:21,413 --> 00:15:23,373

Mężczyzna, lat 16.

267

00:15:23,498 --> 00:15:26,543

Należysz teraz do A.I.M..

268

00:15:29,071 --> 00:15:32,658

[grunting]

269

00:15:32,741 --> 00:15:34,118

Alarm.

270

00:15:34,201 --> 00:15:36,287

Nienaturalna aktywność fal

mózgowych.

271

00:15:36,328 --> 00:15:39,665

Wezwij Rho... Rho... 

272

00:15:39,707 --> 00:15:40,749

Rhodey'go!

273

00:15:40,791 --> 00:15:42,293

Błąd. Nie rozpoznano polecenia.

274

00:15:42,376 --> 00:15:44,253

Technologia repulsorów.

275

00:15:44,378 --> 00:15:45,588

Schematy zbroi.

276

00:15:45,671 --> 00:15:47,256

Plany glebożera.

277

00:15:47,339 --> 00:15:49,425

Dane wirusa Technovore.

278

00:15:49,508 --> 00:15:54,847

Zawartość twojego mózgu 

bardzo się przyda A.I.M.

279

00:15:56,056 --> 00:15:57,308

Nie!

280

00:15:57,391 --> 00:15:59,643

Wyłaź... z mojej głowy!

281

00:16:01,896 --> 00:16:04,315

Nie do przyjęcia.

282

00:16:04,356 --> 00:16:07,234

[screaming]

283

00:16:10,154 --> 00:16:12,198

Nie wierzę.

284

00:16:12,281 --> 00:16:14,617

To niemożliwe.

285

00:16:14,700 --> 00:16:17,077

Tony?

286

00:16:17,161 --> 00:16:20,164

On nie może być Iron Manem.

287

00:16:20,206 --> 00:16:22,500

Tony chciał mnie ratować.

288

00:16:22,583 --> 00:16:25,252

On próbował ocalić mi życie.

Nie Iron Man.

290

00:16:26,921 --> 00:16:29,089

Poddaj się, a zapewnię ci pomoc

lekarską.

291

00:16:31,675 --> 00:16:32,885

Posłuchaj mnie.

292

00:16:32,927 --> 00:16:34,678

Potrzebujesz pomocy.

293

00:16:34,762 --> 00:16:37,723

Energia ze sprzętu, którego używałeś

się zmieniła.

294

00:16:37,765 --> 00:16:39,433

To się źle skończy.

295

00:16:39,517 --> 00:16:40,768

Laser.

296

00:16:40,851 --> 00:16:41,852

Parks, tak?

297

00:16:41,936 --> 00:16:42,853

Arthur Parks?

298

00:16:42,937 --> 00:16:43,854

Co ty robisz?

299

00:16:43,938 --> 00:16:45,189

Chcesz się mnie pozbyć?

300

00:16:45,231 --> 00:16:47,108

A potem?

301

00:16:47,149 --> 00:16:48,776

On próbował mi pomóc.

302

00:16:57,201 --> 00:17:01,497

Opieraj się dalej, a zniszczę

twoich przyjaciół,

303

00:17:01,580 --> 00:17:03,165

twoją rodzinę.

304

00:17:03,207 --> 00:17:07,795

Wszystko i wszystkich, na których

ci może zależeć.

305

00:17:07,837 --> 00:17:10,089

Nie... do...czekanie.

306

00:17:10,172 --> 00:17:14,802

A więc zostaniesz

zniszczony razem z nimi.

307

00:17:19,390 --> 00:17:21,308

Wiesz, co, dziwolągu?

308

00:17:21,350 --> 00:17:23,602

Moja energia dała ci życie,

309

00:17:23,686 --> 00:17:25,896

to pewnie może ci je odebrać.

310

00:17:27,523 --> 00:17:30,401

Zap!

311

00:17:38,617 --> 00:17:40,619

Tony?

312

00:17:40,661 --> 00:17:41,537

Dokąd ty--

313

00:17:47,376 --> 00:17:49,336

[screams]

314

00:17:49,378 --> 00:17:53,466

Może i twój umysł jest dla mnie

nieosiągalny,

315

00:17:53,549 --> 00:17:56,677

ale wciąż mogę cię zranić.

316

00:17:56,719 --> 00:17:58,304

[screams]

317

00:18:01,056 --> 00:18:02,725

Komputerze, daj mi bezpośredni

318

00:18:02,808 --> 00:18:05,060

dostęp do mostka bazy powietrznej.

Natychmiast!

319

00:18:05,102 --> 00:18:07,730

Połączenie.

320

00:18:07,855 --> 00:18:08,981

Co jest?

321

00:18:08,981 --> 00:18:11,233

Sir, ktoś włamuje się

322

00:18:11,317 --> 00:18:12,693

do naszych systemów komunikacji.

323

00:18:12,777 --> 00:18:13,944

Nie możemy tego powstrzymać,

bo---.

324

00:18:14,028 --> 00:18:15,488

Fury!

325

00:18:15,571 --> 00:18:17,531

Znalazłem Living Lasera w bazie

A.I.M.

326

00:18:17,615 --> 00:18:20,326

Jeśli chcesz go z powrotem,

namierz mój sygnał. Natychmiast!

327

00:18:31,962 --> 00:18:33,130

Głupcze!

328

00:18:33,172 --> 00:18:34,715

Mogłeś odejść

329

00:18:34,757 --> 00:18:37,259

szybko i bezboleśnie.

330

00:18:37,343 --> 00:18:43,015

Teraz będziesz cierpiał bardziej,

niż możesz sobie wyobrazić.

331

00:18:45,935 --> 00:18:47,186

Iron Man.

332

00:18:55,778 --> 00:18:57,404

Komputerze,

zmień losową częstotliwość

333

00:18:57,404 --> 00:18:58,697

interfejsu nerwowego zbroi.

334

00:18:58,823 --> 00:18:59,698

Już!

335

00:18:59,782 --> 00:19:01,700

[grunts]

336

00:19:01,742 --> 00:19:03,160

Arthurze.

337

00:19:03,202 --> 00:19:05,788

Moja zbroja obroni mnie

tylko przez parę minut.

338

00:19:05,830 --> 00:19:07,873

Ale jego ataki mentalne

nie zrobią ci krzywdy.

339

00:19:14,755 --> 00:19:17,216

No dalej. Musisz mieć jakiś

słaby punkt.

340

00:19:22,555 --> 00:19:26,559

Obaj żyjecie już

zbyt długo dla A.I.M..

341

00:19:29,186 --> 00:19:31,355

Chciałeś się mną pożywić?

342

00:19:31,397 --> 00:19:33,065

Proszę bardzo!!

343

00:19:41,532 --> 00:19:42,408

Nie!

344

00:19:42,491 --> 00:19:43,492

Nie!

345

00:19:47,746 --> 00:19:48,706

Alarm!

346

00:19:48,747 --> 00:19:50,207

Jądro systemu padło!

347

00:19:50,291 --> 00:19:53,794

Zewnętrzne procesory i pamięć

odłączone.

348

00:19:58,674 --> 00:20:01,177

Arthur!

349

00:20:01,302 --> 00:20:02,219

Awaria.

350

00:20:02,303 --> 00:20:04,388

Czyszczenie pamięci głównej

ukończone.

351

00:20:04,430 --> 00:20:05,431

Alarm!

352

00:20:05,473 --> 00:20:07,975

Naruszenie przestrzeni w toku.

353

00:20:08,017 --> 00:20:11,437

Rozpoznano intruza: TARCZA.

354

00:20:22,656 --> 00:20:25,701

Główny procesor i pamięć

uszkodzone.

355

00:20:25,743 --> 00:20:27,536

Zagrożenie.

356

00:20:27,578 --> 00:20:28,913

Nie do przyjęcia.

357

00:20:28,913 --> 00:20:31,332

M.O.D.O.K. musi przetrwać.

358

00:20:40,633 --> 00:20:41,884

Trzymaj się.

359

00:20:41,967 --> 00:20:43,427

Zabiorę cię do TARCZY.

360

00:20:43,469 --> 00:20:45,346

Całe swoje życie

361

00:20:45,429 --> 00:20:47,640

byłem nikim.

362

00:20:47,723 --> 00:20:49,100

Dostałem tę moc

363

00:20:49,141 --> 00:20:52,144

i użyłem jej, by skrzywdzić ciebie.

364

00:20:52,228 --> 00:20:54,271

Jedyną życzliwą mi osobę.

365

00:20:54,355 --> 00:20:56,315

Ocaliłeś mnie, Arthurze.

366

00:20:56,357 --> 00:20:57,566

Tak.

367

00:20:57,650 --> 00:20:59,318

To zabawne.

368

00:20:59,360 --> 00:21:01,821

To ja ocaliłem Iron Mana.

369

00:21:10,246 --> 00:21:11,247

Iron Man!

370

00:21:11,330 --> 00:21:12,289

Gdzie on jest?

371

00:21:12,373 --> 00:21:14,250

Gdzie jest Laser?

372

00:21:14,291 --> 00:21:16,794

Już go nie ma.

373

00:21:27,847 --> 00:21:29,348

Tony?

374

00:21:29,432 --> 00:21:31,434

Roberta, ja tylko--

375

00:21:31,517 --> 00:21:35,312

Tony, twój ojciec powierzył mi

opiekę nad tobą.

376

00:21:35,396 --> 00:21:37,148

Chciałabym cię wspierać. Pomagać ci,

377

00:21:37,231 --> 00:21:38,816

ale musisz mi na to pozwolić.

378

00:21:38,858 --> 00:21:39,984

Nie mogę.

379

00:21:40,067 --> 00:21:43,362

Tony, wiem o wszystkim.

380

00:21:43,404 --> 00:21:44,613

Jak to?

381

00:21:44,697 --> 00:21:45,906

Tak.

382

00:21:45,948 --> 00:21:47,491

Wiem o twoich wizytach w TARCZY.

383

00:21:47,533 --> 00:21:48,909

Że pomagałeś temu człowiekowi.

384

00:21:48,993 --> 00:21:51,829

Wiem, ponieważ TARCZA miała na to

moje pozwolenie.

385

00:21:51,912 --> 00:21:55,624

Wiem też, że odkryłeś, że twój

ojciec produkował dla nich broń

386

00:21:55,624 --> 00:21:57,835

I to, że źle się z tym czujesz.

387

00:21:57,877 --> 00:21:59,879

A jak niby mam się czuć?

388

00:21:59,920 --> 00:22:02,506

Okłamywał mnie. Przez cały czas.

389

00:22:02,548 --> 00:22:05,301

Wszystko o czym mi mówił

o pomaganiu ludziom.

390

00:22:05,384 --> 00:22:06,677

O tym, że broń jest złem.

391

00:22:06,761 --> 00:22:08,846

Żeby korzystać z nauki dla dobra ludzkości.

392

00:22:08,888 --> 00:22:10,389

To wszystko kłamstwa!

393

00:22:10,514 --> 00:22:13,058

Produkował broń i nic mi

nie powiedział!

394

00:22:13,100 --> 00:22:15,728

Spójrz na mnie, Tony.

395

00:22:15,728 --> 00:22:18,689

Wiesz, kiedy Howard wycofał się

z produkcji broni?

396

00:22:18,731 --> 00:22:20,441

16 lat temu.

397

00:22:20,524 --> 00:22:23,152

W dniu twoich narodzin.

398

00:22:23,194 --> 00:22:24,779

Prawie zniszczyło to jego firmę,

399

00:22:24,779 --> 00:22:26,947

ale on poświęcił resztę życia,

tworząc rzeczy

400

00:22:26,989 --> 00:22:29,950

pomagające ludziom.

Nie krzywdzące ich.

401

00:22:29,950 --> 00:22:31,786

Poświęcił resztę życia,

402

00:22:31,869 --> 00:22:35,831

by stać się kimś, z kogo jego

syn byłby dumny.

403

00:22:35,873 --> 00:22:38,626

I wiem, że gdziekolwiek teraz jest,

404

00:22:38,667 --> 00:22:40,252

jest dumny z ciebie.

405

00:22:43,756 --> 00:22:45,792

Dziękuję ci.

---***---

Zamiast trzeciej notki, wstawiam scenariusz odcinka. Dawno tego nie było. Jako, że Toska taki wybrała, teraz wy macie wolną wolę i wybór. Jaki chcecie? Nadal trzymamy się pierwszego sezonu IMAA.

Do wyboru pozostały:

• Wykuty w ogniu cz.2
• Sekrety i kłamstwa
• Zimna wojna
• Iron Man vs Crimson Dynamo
• Na celowniku
• Ofiara Pantery
• Uwierz w Ducha
• Technovore
• Prawda i poświęcenie cz.1

21. Pomoc jest w drodze

Nadszedł wieczór. Stan Tony'ego został ustabilizowany. Wystarczyło jedynie spróbować naprawić uszkodzony napierśnik. Oboje zasnęli, a Mandaryn nadal nie powrócił ze świątyni. Jednak siły powietrzne, do których należał David Rhodes, odebrały sygnał ratunkowy.

David: Musimy to sprawdzić. Jeśli tam są nasi zaginieni, trzeba ich uratować... Kurs na Chiny

Drugi pilot zaakceptował zmianę kierunku lotu. Od razu powiadomili wojsko USA, stacjonujące w Pekinie. Nawet SHIELD otrzymała informacje na temat pewnego odkrycia. Fury wysłał ludzi, żeby pomogli żołnierzom w ratowaniu niewolników.
Tymczasem na wyspie świętej Heleny, Gene zdał test, wrzucając węgiel z lodem w słup światła, który natychmiast zamarł. Wziął czwarty pierścień Makluan, więc pozostał mu jeszcze jeden. Jednak w trakcie próby, wielu żołnierzy Tong wpadło do lawy.

Dowódca Tong: Panie, pozostała ostatnia próba
Gene: Wiem o tym
Dowódca Tong: Czy Stark nadal ci jest potrzebny?
Gene: Raczej sam wypełnię swoje przeznaczenie... Pozbyliście się ciała?
Dowódca Tong: Nie mieliśmy na to czasu
Gene: I dobrze, bo wkrótce dołączy do ojca
Dowódca Tong: Z przyjemnością uczynię ten zaszczyt i zabiję go
Gene: Cieszę się, choć wolę tego dokonać sam. Rozumiesz?
Dowódca Tong: Tak, panie
Gene: Świetnie... Czas wracać do domu

Użył pierścienia teleportacji, że dość szybko znaleźli się u celu. Żołnierze rozproszyli się, pilnując każdej części posiadłości Khana. Gdy oni pilnowali porządku, postanowił się zjawić u więźniów. Miał im coś do przekazania. Chłopak leżał, śpiąc, zaś dziewczyna była na półprzytomna. Lekko ją szturchnął.

Gene: Pobudka! Macie wstawać!
Pepper: Jeszcze jest noc. Daj nam spać
Gene: Nie!

Brutalnie zrzucił Pepper na podłogę, a Tony również tam wylądował.

Gene: Ty też wstawaj! Rusz się! Już!
Pepper: Odpuść mu, dobra? Przez ciebie jest w tak kiepskim stanie. Prawie posunąłeś się do morderstwa
Gene: Skończ gadać i wysłuchaj... Zdobyłem czwarty pierścień... Nie obchodzi mnie, że źle się czuje. Jeśli mi nie pomoże, już nigdy stąd wyjdziesz
Pepper: Kłamca
Gene: Słucham?
Pepper: Kłamliwa gnida!

Oberwała tak mocno, że z nosa wyciekała krew. Miała ochotę go zabić za to, co powiedział.

Gene: Ostatnia świątynia i jesteście wolni
Pepper: Zobaczymy

20. S.O.S

Dziewczyna miała ochotę rozwalić wszystko, co znajdowało się w lecznicy. Jednak z drugiej strony, wiedziała, czego to była wina. Zależało jej na Tony'm, lecz nadal pragnęła wolność. Postanowiła mu pomóc ze skarbcem.
Nagle usłyszała krzyki z korytarza. Krzyk furii i bólu. Od razu poszła sprawdzić, o co poszło. Zauważyła chłopaka, który dusił się. Podbiegła do niego, widząc, że był w ciężkim stanie.

Pepper: Tony, spokojnie. Oddychaj... Co ty mu zrobiłeś?!
Gene: Prosiłem jedynie o odpowiedź... Może teraz przyznasz się, gdzie jest kolejna świątynia?
Tony: Na... Na wyspie
Gene: Jakiej?
Tony: Świętej... H... Heleny
Gene: I co? Tak trudno było powiedzieć?
Pepper: Przez ciebie umiera
Gene: Zrobisz coś z tym, prawda?
Pepper: Zniszczył jedyny prototyp napierśnika

Gene podszedł do niej, chwytając za gardło.

Gene: Posłuchaj mnie uważnie, bo nie będę więcej razy powtarzał... On ma żyć, jasne?
Pepper: Mogłeś go tak nie atakować
Gene: Sam sobie jest winien... Do roboty! A ja z Tong lecę po pierścień
Pepper: Nie potrzebujesz Tony'ego do pomocy?
Gene: Dziś stał się zbędny

Włożył pierścienie, zakładając swoją zbroję. Razem ze swoją armią teleportował się na miejsce kolejnego pierścienia. Baza była pusta. Pepper mogła zakraść się, by zdobyć telefon od nastolatka. Jednak zanim miała zacząć działać, musiała improwizować. Znalazła w szafce jakąś maskę tlenową.

Pepper: Oddychaj spokojnie, a ja wezmę się za wsparcie... Tony, wszystko będzie dobrze
Tony: Pepper...
Pepper: Nie zasypiaj... Spokojnie... Zaraz wrócę

Pobiegła prosto przed siebie, aż skręciła w lewą stronę, gdzie znajdowało się miejsce na skarby Khana. Nerwowo myślała, jaki kod mógł zabezpieczać skarbiec. Wpadła na kombinację cyfr ze współrzędnych Chin. Niestety, ale była błędna. Rozejrzała się po pomieszczeniu, szukając wskazówek. Wszędzie widniały znaki chińskie oraz mapy.

Pepper: Skoro chce zdobyć pierścienie, może kluczem jest data narodzin pierwszego Mandaryna. Hmm... Warto spróbować

Wstukała cyfry, a jej oczom ukazała się zawartość zabranych rzeczy. Znalazła swoją torebkę oraz komórkę od rannego. Po zdobyciu przedmiotów, zamknęła sejf, biegnąc do Tony'ego. Ledwo oddychał, bo maska nie ustabilizowała go.

Pepper: Znalazłam coś, co należy do ciebie
Tony: P... Przepraszam... za wszystko
Pepper: Nie przepraszaj tylko mi nie umieraj... Wyślij sygnał S.O.S, bo nie wiem, jak działa twoja komórka, a moja akurat padła

Chłopak kliknął w urządzenie i jedynie, na co liczył, to szybką ucieczkę. Miał nadzieję, że ktoś namierzy sygnał i będą wolni.

--**--

Kolejny lineart, ale tym razem Gene. Bez okularów ;)

19. Czego nie rozumiesz?

Tony był wściekły. Nawet nie zastanawiał się ani przez sekundę, czy dobrze zrobi, jeśli odbierze sobie dłuższe życie. Wstał z łóżka i podszedł do napierśnika, który stworzyła Pepper w pocie czoła.

Tony: Nie chcę żyć... Nie chcę, a Gene niech zapomni, że mu będę dalej pomagał z pierścieniami

Rzucił mocno przedmiotem o podłogę, aż pękł na dwie części. Nie żałował tego. Z furią wybiegł, szukając skarbca, gdzie mógł być schowany telefon, którego chciał użyć do wezwania pomocy. Jednak Gene rozprzestrzenił większą ilość żołnierzy po domu.

Gene: A ty dokąd się wybierasz?

Chłopak lekko się przestraszył, słysząc znajomy głos. Wiedział, czego od niego chce, lecz nie zamierzał mu tego dawać.

Gene: Zmieniłeś zdanie? Będziesz mi pomagał?
Tony: Nie... Po tym, jak groziłeś Pepper. Gdy kazałeś jej zabić mojego ojca! Obiecałeś nam wolność, a dalej się nami posługujesz, bo wydaje ci się, że dostaniesz wszystko, czego zechcesz! W niczym nie pomogę takiemu bydlakowi, jak ty!
Gene: Za dużo mówisz

Zaczął uderzać pięściami po twarzy, aż posunął się do trafienia w świeże rany. Gdy natrafił na implant, chciał go zniszczyć, uszkadzając urządzenie. Był wściekły, że cały plan nie szedł po jego myśli. Nastolatek chował tchórzostwo, udając odważnego, choć wiedział, ile będzie go to kosztować.

Gene: Ciągle będziesz się upierał? Już nikt nie ucierpi, Stark... Daję ci moje słowo, ale pomóż mi
Tony: Wolę umrzeć, niż z tobą współpracować
Gene: Jak sobie chcesz

Po raz kolejny mierzył w jego słaby punkt. Tony nawet nie próbował się bronić. Czekał na swój koniec. Czekał, aż pojawiła się Pepper, rzucając się z pięściami na Gene'a, przygwożdżając oprawcę do ściany.

Pepper: Łapy precz od niego! Słyszysz?!
Tony: Odejdź stąd. To sprawa między nami, a ciebie ona nie dotyczy
Pepper: Mylisz się! Przestańcie walczyć i współpracujcie! Nie mam ochoty sprzątać wasze brudy!
Gene: Ostra, jak zawsze

Przywaliła mu pięścią po twarzy, że zachwiał się.

Tony: Dałbym sobie radę sam!
Pepper: Nie chowaj do mnie urazy, jak przedszkolak, jasne? Chcesz przetrwać? Nie stawiaj się, bo trafisz do piachu

Ostrzegła, odchodząc do lecznicy. Gdy zobaczyła swoje dzieło w kawałkach, zacisnęła dłonie w pięść, wyżywając złość na stole. Chciała go ocalić, ale on nadal ją odrzucał. Popełniał błędy. Jednak ten był najpoważniejszy.

18. Wolę umrzeć

Patricia Pepper Potts. Córka zamordowanego agenta FBI i sekretarki. Zawsze chętna do pomocy i nigdy nie byłaby w stanie kogoś skrzywdzić. Aż do teraz, kiedy z łatwością mogła zginąć z rąk porywacza. Mogła w niego strzelić, gdy dostała od niego broń. Mogła, ale strach przejął nad nią kontrolę. Właśnie myślała nad tym, jak powiedzieć Tony'emu prawdę. Wiedziała, jak może zareagować na nią zareagować.

Pepper: Jak się czujesz?
Tony: A jak mam się niby czuć? Ja mu pomagam, a on zabija mojego tatę! Przez niego stałem się sierotą!
Pepper: To ja go zabiłam

Odważyła mu powiedzieć wprost, bo nie była w stanie znieść ciągłej ciszy.

Tony: Czemu bronisz Mandaryna?! Przecież tylko on jest winny!
Pepper: Nie krzycz już, dobra? Musisz mu dalej pomagać... Nie będę dłużej milczeć. To mnie obwiniaj za śmierć twojego ojca

Chłopak się wściekł, aż gwałtownie zerwał się z łóżka, chwytając dziewczynę za gardło.

Tony: Nie wierzę ci!
Pepper: Nie... miałam... wyjścia
Tony: Ufałem ci! A ty... Ty... tak po prostu...

Puścił ją wolno, by mogła oddychać. Odwrócił się do niej plecami i nie chciał z nią rozmawiać. Teraz wiedział, że o przyjaźni mógł jedynie pomarzyć.

Tony: Uratowałem życie, poświęciłem się dla ciebie, a ty mi robisz takie świństwo
Pepper: Przepraszam... Gdybym tego nie zrobiła, nie mogłabym tobie pomóc
Tony: Pomóc?
Pepper: Znalazłam sposób na dłuższe utrzymanie cię przy życiu
Tony: Akurat teraz wolałbym umrzeć... Zostaw mnie samego

Poprosił i bez problemu wyszła z lecznicy. Dusiła w sobie wszelkie emocje. Pod strażą Tong mogła wyjść poza kryjówkę, choć nie miała szansy na ucieczkę.

Gene: Co z nim?
Pepper: Przeżyje
Gene: Powiedziałaś mu?!
Pepper: To i tak nic nie zmieni... Chcesz zdobyć pierścienie, czy nie?
Gene: Chcę, ale powinnaś go utrzymać przy życiu... Ile pociągnie?
Pepper: Nie chce żyć

Oberwała mocno w prawy policzek.

Gene: Masz to zmienić, jasne?! Ma pracować!
Pepper: To trzeba było nie zabijać Howarda!
Gene: Ty go zabiłaś! Zapomniałaś?!
Pepper: Wolałabym nie pamiętać

Już chciała uciec, ale w porę została zatrzymana przez armię Mandaryna. Nie chciała wracać do lecznicy, więc siłą przywlekli ją tam. Gene nadal wpatrywał się w słońce nad polem ryżu. Nikt poza nim i Tong nie wiedział, że cała niewolnicza praca miała miejsce w jego domu. Tam, gdzie kiedyś dorastał razem z matką i ojczymem.

17. Ona strzeliła

Następnego dnia, Tony się obudził w tym samym miejscu, gdzie był ostatnio. Howard nadal spał, a on nie potrafił. Chciał zobaczyć się z Pepper. Po cichu wstał, lecz cela była zamknięta na klucz. Na kolejne nieszczęście zauważył coś, czego nie mógłby się spodziewać. Próbował znowu obudzić ojca. Jednak na próżno.

Tony: Tato, obudź się... Tato?

Odwrócił go na plecy i spostrzegł zakrwawioną koszulę. Miał ranę postrzałową. Mężczyzna się nie ruszał.

Tony: Nie... Tylko nie ty. Tato, odezwij się. TATO!

Jego przeraźliwy krzyk usłyszał Mandaryn oraz dziewczyna. Chłopak miał ochotę płakać, bo nie wyczuwał pulsu.

Tony: Ratujcie go! Proszę!
Gene: Jedynie cię spowalniał
Tony: Zabiłeś go?
Gene: A nawet, jeśli, to co?
Tony: Już ci nie pomogę! Nie będę pomagał mordercy!
Gene: Nie masz wyjścia
Pepper: Przestrzelone płuco. Nic nie mogę zrobić

Gniew Tony'ego wzrósł tak bardzo, że rzucił się na Gene'a. Chciał go udusić, lecz strażnicy popchnęli kijem do ściany. Oprawca myślał nad ukaraniem syna Howarda, który upadł na kolana przy martwym ciele. Nastolatka określiła zgon, że trzy godziny wcześniej musiał umrzeć. Kiedy on przepraszał za wplątanie syna w niebezpieczeństwo. Właśnie wtedy.

Gene: Jeśli spróbujesz mnie zabić, skończysz tak, jak twój ojciec
Tony: Czemu... Czemu to zrobiłeś?
Gene: Żeby cię zmotywować... Wydaje mi się, że odkryłeś miejsce kolejnej świątyni
Tony: Nie
Gene: Kłamiesz
Tony: Nie!
Gene: Kłamiesz!
Tony: Nie!

Zapierał się, odmawiając dalszej współpracy. Pepper wiedziała, że to może się dla niego skończyć w jeden sposób. Śmiercią. Gene chciał go zabić za zniewagę, ale utrzymał jeszcze Starka przy życiu. Tony nie chciał odchodzić od ciała Howarda, więc został zabrany siłą. Nie powstrzymał kolejnej fali łez i cierpiał na wiele sposobów.
Gdy wrzucili więźnia do lecznicy, chłopak nie odezwał się ani jednym słowem. Patrzył w sufit, aż zaczął płakać. Przypominał sobie czasy, kiedy Maria nadal żyła. Kiedy cała rodzina Starków wiodła normalne życie.

Pepper: Tony, przykro mi z powodu twojego taty. Naprawdę ci współczuję, ale musisz kontynuować pracę... Tony, słyszysz mnie?
Tony: N... Nienawidzę cię. Nienawidzę... was... wszystkich!

Nie potrafił być spokojny, zaś Pepper wiedziała, że nigdy nie będą przyjaciółmi. Tony nie wybaczyłby jej, do czego zmusił ją Mandaryn w szantażu o własne życie. Gdy chłopak miał zasnąć poprzedniej nocy, wstrzyknęła mu silny lek nasenny, by potem zadać cios. Khan jedynie podał broń. Ona strzeliła.

---**---

Specjalny lineart dla fanów IMAA.

16. Ostatnie dni

Mandaryn rozkazał dziewczynie przyspieszyć prace, żeby Tony był zdolny do kolejnych poszukiwań. Jego wiedza była potrzebna. Tong pilnowało ją przy pracach, zaś ich władca poszedł w odwiedziny do Howarda. Wrzucił mu resztki chleba, by miał siły na dalsze prace. Widział, jak przyłożył się solidnie do poszukiwań czwartego pierścienia Makluan.
Na dworze zrobiło się ciemno, więc jednostki poszukiwawcze musiały przerwać badanie obszaru katastrofy. Jednak nic ich nie zbliżyło, by odnaleźć zaginionych. Dla Stane'a to była okazja do przejęcia na stałe Stark International, lecz zarząd nadal liczył na odnalezienie zaginionego przedsiębiorcy oraz jego syna.

Stane: Nikt ich nie znajdzie. Firma należy do mnie

Ucieszył się, ale nie wiedział, że za kilka dni rozstrzygnie się, czy zdoła zachować najwyższe stanowisko w firmie Howarda Starka. Gdy łysielec odczuwał radość z powodu braku śladów po zaginionych, Pepper ukończyła przed północą swój projekt. Od razu poszła dać to Tony'emu. Jednak nie znalazła go w lecznicy. Zniknął, co oznaczało jedynie kłopoty. Nastolatek szukał skarbca, lecz na każdym kroku dreptała za nim armia Tong wraz z głównym dowodzącym.

Dowódca Tong: Stać! A ty dokąd?
Tony: Ech! Chyba się zgubiłem
Dowódca Tong: Wracać do celi!
Tony: Ale byłem w lecznicy
Dowódca Tong: No to do lecznicy! Migiem!
Tony: Dobra, dobra. Nie tak nerwowo. Już idę

Niby wykonał rozkaz żołnierza, ale poszedł zobaczyć się z ojcem. Nie upomnieli go, bo w tym miejscu znajdował się Mandaryn.

Gene: Co ty tu robisz? Nie prosiłem cię o przyjście
Tony: Chciałem się zobaczyć z tatą
Gene: On ma zadanie. Ty byś go jedynie rozpraszał
Tony: Chcę pomóc
Howard: Gene, pozwól mu. Ostatnio ci wiele pomógł
Gene: Nie masz prawa mi mówić, co mam robić!
Tony: Więc?
Gene: Do pracy! Ale nie będę zbierał twoich zwłok!
Howard: Tony, dobrze się czujesz?
Tony: Skoro stoję o własnych siłach, to raczej tak
Gene: Już nie gadać! Bierzcie się do roboty!
Tony: Przepraszam, Mandarynie. Czy mogę o coś zapytać?
Gene: Zależy, Stark... Jakie pytanie?
Tony: Gdzie jest Pepper?
Gene: Nic jej nie zrobiłem. Próbuje ci przedłużyć życie

Odparł i odszedł z armią Tong. Chłopak usiadł przy Howardzie, biorąc notatki do ręki. Nadal widział wzorzec podróży pierwszego Mandaryna. Nie musiał długo analizować kartek. Już wiedział, gdzie będzie znajdował się kolejny pierścień.

Howard: Przepraszam
Tony: Za co?
Howard: Że nie przewidziałem tego. Mogli tobie dać spokój
Tony: I pozwolić umrzeć? Dzięki, ale i tak będziemy wolni. Pozostały dwa pierścienie

--**--

Trzy notki dziennie to i tak za dużo. Dzięki Tośce zaczęłam zabawę z lineartami. Mam na razie dwa, a przy okazji może wymyślę coś nowego z IMAA na ten rok ;)

PS: Brałam przypadkowe obrazki i zaznaczałam linie.

15. Ku wolności

Nastolatka krzyczała, żeby Mandaryn zaprzestał tortur. Teraz i ona stanęła na drodze tyrana.

Gene: Odsuń się!
Pepper: Nie bij go już! Chcesz zabić kogoś, kto ci jest potrzebny?!
Gene: Czy chcesz mi coś powiedzieć?
Pepper: Możliwe, że poza sercem uszkodzenia dotknęły klatkę piersiową. Proszę cię, Gene! Daj mu spokój!
Gene: Przed chwilą skończyłem... Następnym razem, nie znajdziesz wybawiciela, że tylko ty będziesz krzyczała

Uwolnił Tony'ego, rozkazując dziewczynie zająć się rannym. Chłopak upadł, plując krwią o podłogę. Chwycił za żebra, które najbardziej ucierpiały przy torturach.

Gene: Na co czekasz? Pomóż mu wstać!
Pepper: Tony?
Tony: W porządku. Ekhm! Dam... radę

Wstał, lecz od razu tego pożałował. Dziewczyna wykonała rozkaz, choć sama chciała podać pomocną dłoń. Po kilku minutach, minęli celę Howarda, który raptownie wstał, widząc stan syna. Nie zdołał powiedzieć nic. Jedynie zaczął się zastanawiać, czy Anthony Edward Stark nie padł sidłom miłości. Gdy młodzi znaleźli się w lecznicy, Pepper opatrzyła mu brzuch, nakładając zimny okład na lewy bok.

Pepper: Nie musiałeś tego robić
Tony: Niby czego?
Pepper: Chronić mnie. Powinnam otrzymać karę za niewyparzony język
Tony: A ja nie chciałem, żeby mężczyzna wyżywał się nad niewinną kobietą
Pepper: Serio?
Tony: Serio, serio
Pepper: Dziękuję
Tony: Powinienem już dawno ci się odwdzięczyć za uratowanie mojego nędznego życia
Pepper: Ej! Nie mów tak. Na pewno masz je lepsze. Chciałabym mieć oboje rodziców
Tony: Jedno
Pepper: Jedno? Przecież...
Tony: Moja matka zmarła. Nie mówiłem ci o tym?
Pepper: Nie przypominam sobie...
Tony: Ile Mandaryn jeszcze potrzebuje pierścieni?
Pepper: Dwa
Tony: Co oznacza, że...
Pepper: Wolność coraz bliżej
Tony: Ale nikt nie wie, gdzie jesteśmy. Przecież poza rozbitym samolotem...
Pepper: Zostałam porwana wcześniej i przyjaciel taty szukał nas. Jednak nie wiem, czy nadal żyje
Tony: Jeśli odzyskam telefon, wyślę sygnał S.O.S. Wiesz, gdzie mógł go schować?
Pepper: Pewnie w skarbcu
Tony: Zaprowadź mnie tam
Pepper: To zbyt niebezpieczne. Wszędzie nas pilnują Tong, a wolałabym nie wyjmować shurikenu z twojego brzucha
Tony: Wyjmowałaś kawałki metalu. Co za różnica?

Uśmiechnął się głupawo, a ona go szturchnęła, lecz przez chwilę na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech. Tony pragnął porozmawiać z nią dłużej. Jednak Gene brutalnie zabrał Pepper. Chłopak nie wiedział, jaki spotka ją los. Bał się, jak nigdy o czyjeś życie. Obce życie, za które byłby w stanie poświęcić wszystko.

--**--

Wybaczcie za tyle notek w ciągu jednego dnia. Chcę szybko to wstawić i przejść do kolejnej historii. Mówiłam, że trochę tego jest. A tak jak wam się podoba te opo?

14. Dla ciebie

Cała straż Tong pilnowała, by Pepper nie konstruowała czegoś, czego może użyć do ucieczki. Jak się okazało, zaczęła tworzyć napierśnik, który pozwolił Tony'emu dać więcej czasu na przeżycie. Jednak wciąż potrzebował odpowiedniej opieki medycznej, ale ciągle był więźniem Mandaryna.

Pepper: Jesteście cali?
Gene: Zdobyłem pierścień i to powinno cię interesować najbardziej
Pepper: Morderca
Gene: Możesz powtórzyć?
Pepper: Zabiłeś moich rodziców, ty bydlaku! Jakim prawem nikt cię jeszcze nie schwytał?!

Dziewczyna wściekła się na tyle, że musiała nabluzgać Khanowi w twarz. Niestety przez to szykowała się dla niej kara. Gene chwycił ją i całe ciało zwisało nad podłogą. Ręce miała związane tak mocno, by nie mogła się z nich uwolnić. Tony nie chciał patrzeć na tortury, więc zasłonił karaną swoim ciałem.

Gene: Odsuń się! Nie ty musisz dziś cierpieć!
Tony: Zostaw ją w spokoju. Bez niej nie przeżyję kolejnego dnia!
Gene: Znajdzie się inny medyk
Tony: Nie! Tylko jej ufam! Masz ją puścić!
Gene: Śmiesz mi się sprzeciwiać?
Pepper: Tony, nie rób tego
Gene: Chcesz cierpieć za nią?
Tony: Chcę
Howard: Synu, co ty wyrabiasz?
Tony: To, co trzeba... Uwolnij ją!
Gene: Proszę bardzo

Rozwiązał dłonie nastolatki, aż mogła być wolna. Miejsce lin zastąpiły skrzyżowane  nadgarstki Tony'ego. Jakaś dziwna siła go skłoniła, żeby pomóc rudej. Nawet za cenę własnego życia.
Howard chciał jakoś odwlec syna od tej decyzji, ale klamka zapadła. Oprawca przygotował narzędzia tortur, a starszemu Starkowi kazał wrócić do celi. Dobrowolnie nie chciał, więc Tong siłą zawlokła tam, gdzie należało jego miejsce.

Gene: Dziwię się, że po tym, co ci zrobiła, chcesz ją ratować od kary
Tony: Rób, co musisz
Gene: Na pewno wolisz cierpieć?
Tony: Na pewno

Wziął głęboki wdech, próbując skupić swoje myśli na Robercie, Rhodey'm, ojcu oraz Pepper. Chciał mieć od nich mentalne wsparcie, by znieść piekielne tortury. Gene zaczął od przypalania lewego boku za pomocą rozgrzanego węgla. Chłopak przegryzał język przez ból, jaki odczuwał. Próbował nie krzyczeć. Jednak, gdy widział, że jakoś znosił ból, zaczął uderzać pięściami w jego brzuch. Używał całej siły, lecz na marne. Nadal Tony zdołał wytrzymać. Postanowił wykorzystać najnowszy sposób na łamanie więźnia. Wziął młotek, uderzając po żebrach. Teraz torturowany wydał donośny krzyk bólu. W końcu miał też ranną klatkę piersiową, o której Mandaryn zapomniał. Przykładał do tego sporo energii, aż po policzkach chłopaka spłynęły łzy.
Nagle oprawca zauważył, że już nie potrafił wytrzymać i zaprzestał dalszej kary. Dziewczyna nie potrafiła dłużej na to patrzeć. Rozpłakała się.