Totalna katastrofa cz.4

Następnego dnia obudził się Tony. Rhodey cieszył się, że już wkrótce wszyscy wrócą do żywych. Jednak Pepper była nadal nieprzytomna.

Rhodey: Witaj wśród żywych, Tony. Wszystko dobrze?

Tony: Może tak, ale co ja tu robię?

Rhodey: Pamiętasz walkę z "Mandarynem" ?

Tony: Teraz sobie przypominam. A gdzie Pepper?

Rhodey: Tutaj.

Wskazał na łóżko obok Tony'ego.

Tony: Pepper...? Czy ona...?

Rhodey: Na razie jest w śpiączce. Wyjdzie z tego. Aha no i zapomniałem ci powiedzieć, że Mandaryn został pokonany, a o Madame Mask nie musimy się martwić.

Tony: Jak to?! Przecież skoro my tu jesteśmy, to kto?

Howard: Myślisz, że staruszek już nie ma sił.

Tony: Co? Jak pokonałeś Gena?!

Howard opowiedział całą historię od początku. Wspomniał też o przysłudze, którą obiecała Whitney. Tony był zaskoczony biegiem wydarzeń. Jednak martwił się o Pepper. Obwiniał się.

Rhodey: Jak widzisz, Gena mamy z głowy. I nie obwiniaj się, że to twoja wina, bo ona chciała cię chronić tylko. Nic więcej.

Tony: Nic więcej ?! Ty to sobie tak nazywaj, ale gdybym wtedy nie zauważyłbym Gena, nie byłoby tego. Ona by żyła !

Rhodey: Żyje. Przecież widać, jak oddycha. Gdyby zginęła, serce przestałoby jej bić.

Tony: No tak, tylko, że jestem temu winien.

Rhodey: Myśl sobie, jak chcesz, ale nie cofniesz czasu.

Tony: Wiem, ale...

Rhodey: Nie rozczulaj się nad tym. Było, minęło. Przeżyje, zobaczysz. Wszystko się ułoży.

Tony: Racja. Przepraszam, Rhodey. Ja po prostu martwię się o Pepper. Myślisz, że na pewno przeżyje?

Rhodey: Już przeżyła. Wystarczy teraz, że obudzi się i wyjdziemy ze szpitala.

Tony: Tylko, co potem? Gene pokonany, Whitney już nie pragnie zemsty, a reszta wrogów jest zniszczona.

Rhodey: Whitney nam pomogła, bo chciała naszej pomocy. Może my jej pomożemy?

Tony: Co masz na myśli?

Rhodey: Pamiętasz, czemu się mściła na ciebie?

Tony: Chodziło o Obadiasza.

Rhodey: To fakt, a ona mówiła, że go straciła. Może pomożemy jej go odzyskać ?

Tony: Niby, jak mamy to zrobić ?

Rhodey: Tony, znasz się na tym. Poza tym jesteś geniuszem i może obudzisz go ze śpiączki.

Tony: Nie wiem, czy tak można. Dla Pepper zrobię wszystko, a Whitney? No nie wiem. Przecież, jeśli wróci do zdrowia, może będzie chciał odebrać firmę.

Rhodey: Znowu o tym myślisz? Przecież on nie będzie pragnął zemsty.

Tony: On zna moją tożsamość! Jeśli zemści się w jakiś sposób to pewnie znowu użyje Iron Mongera.

Rhodey: Nawet, jeśli tak, by było, będziemy gotowi. Pokonamy go z łatwością.

Tony: Czy nie ma innego sposobu, by jej się odwdzięczyć? W sumie to z drugiej strony, ona potrzebowała pomocy, więc sama powinna nam wyrządzić przysługę.

Rhodey: W sumie to racja, ale, jeśli uratujesz Stane'a, zdobędziesz zaufanie Whitney.

Tony: Tylko nie zauwazyłeś, że on będzie chciał się mnie pozbyć. Drugiego razu nie będzie!

Rhodey: Czyli pomożesz jej czy nie?

Tony: A co z Pepper? Nie mogę jej tu zostawić. Ona musi żyć, rozumiesz?! Ale pomogę Whitney. Spróbuję, co mogę.

Rhodey: To dobrze. Nie martw się o Pepper, bo jest pod opieką specjalistów. Nawet moja mama, twój ojciec i agent Potts są przy niej.

Tony: Masz rację. Dzięki, Rhodey.

Rhodey: Nie ma za co. Przecież nie znamy się od wczoraj.

Tony: Wiem o tym. Dobra, idę do zbrojowni, by wymyślić jakieś antidotum.

Rhodey: Może jednak pójdę z tobą. Dasz radę ?

Tony: Tak, lepiej tu zostań i informuj mnie o jej stanie. Dam radę.

Rhodey: To powodzenia.

Tony: Dzięki, przyda się!