Part 301: Mowa liczb

**Pepper**

Misja zakończona. Mogliśmy wróci do domu. Uwolniliśmy więźniów ze statku Skrulli, ale z Veranke jeszcze się nie rozprawiliśmy. Na nią przyjdzie pora, ale najpierw musieliśmy znaleźć się w zbrojowni. Znowu martwiłam się o Tony'ego. Rhodey o tym wiedział, bo całą drogę nie odezwałam się ani jednym słowem.
Kiedy trafiliśmy w odpowiednie miejsce, w wiadomościach zaczęło być głośno o naszej akcji. Kapitan Ameryka dziękował za ocalenie i obiecał z Avengersami chronić Ziemię. Nas nazwał anonimowymi bohaterami. To już coś.

Tony: Cały dzień o tym mówią
Rhodey: Tony, czy ty...
Pepper: Może ja spytam... Co się z tobą działo?! Dlaczego nie walczyłeś?!
Tony: Masz o to pretensje? Wybacz, ale nie byłem w stanie przez kosmiczny wirus
Pepper: Czyli ciebie też zaatakował? Dobrze się czujesz?
Tony: Moja bohaterka
Pepper: Tony, odpowiadaj!
Tony: Uratowałaś mnie

Przytulił, a następnie pocałował i nie przeszkadzała mu zbroja we krwi. Nie trwaliśmy tak zbyt długo, gdyż Rhodey musiał komentować.

Rhodey: Zostawię was, gołąbki. Hahaha!
Natasha: Ja też, bo muszę zająć się Clintem... Powinniśmy częściej działać razem
Tony: Będziemy w kontakcie

Pożegnaliśmy ją, machając ręką, a następnie wróciliśmy do swoich zajęć. Rhodey martwił się o swoją córkę, więc długo z nami nie został. Odłożył War Machine, wychodząc z bazy. Zostałam sama z moim geniuszem, który o dziwo nie zajmował się pracą.

Tony: Ta inwazja dała mi wiele do myślenia. Pokazała najlepiej, że mogłem cię stracić. Jesteś silniejsza, niż kiedyś byłaś i powinienem dać tobie spokój. Sama sobie dajesz radę i pomyślałem, żeby...
Pepper: Tony, spokojnie. Jesteśmy małżeństwem. Nie odejdę od ciebie i Marii
Tony: Chciałem, żeby wszystko było takie, jak kiedyś, dlatego mam coś dla ciebie

Zza pleców wyjął kwadratowe pudełko, co przypominało mały podarunek. Z jakiej okazji? Odważyłam się otworzyć jego zawartość. Łzy napłynęły mi do oczu. To było... To było coś pięknego Bardzo wyjątkowego. Medalion przypominał implant. Emanowało tym samym światłem.

Pepper: Tony... Dlaczego?
Tony: Nie podoba się? Przepraszam, ale...
Pepper: Nie, nie. Ja... Ja nie wiem, co powiedzieć
Tony: Prawdę... Kochasz mnie nadal?
Pepper: Kocham
Tony: Ten medalion będzie częścią mnie. Jeśli ja stąd odejdę...
Pepper: Błagam... Nie mów tak. Jakoś naprawimy pikadełko i będziesz żył
Tony: Ale czas się skrócił

**Tony**

Nie mogłem dopuścić, by Pep zaczęła płakać. Jednak bardziej doprowadziłem ją do płaczu przez liczby. Liczby, mówiące prawdę. Dłużej nie byłem w stanie jej okłamywać. 85%. Wirus przyspieszył rozpad mechanizmu.
Po wyłączeniu analizy, rzuciła się w moje ramiona. Nie zamierzała mnie puścić wolno. Płakała z żalem. Płakała z bezradności, bo chciała pomóc. Chciała utrzymać mnie przy życiu.

Tony: Cii... Już dobrze, Pep... Jestem tu
Pepper: Wiem... Jesteś, ale nie na długo
Tony: Przepraszam, że dopiero teraz ci wyjawiłem tajemnicę. Czułem się źle, utrzymując cię w niewiedzy... Kochana, wybacz mi
Pepper: Już dawno wybaczyłam

Zdjęła zbroję, pozostając w ubraniach. Nasze usta ponownie złączyły się w pocałunku, zaś dłońmi manewrowała przy bluzce. Czułem jej delikatność, a ten dotyk rozpalał chęć pożądania jedynej anielicy na świecie. Mojej Pep.

**Roberta**

Maria sama znajdowała dla siebie najlepsze zajęcie. Coś rysowała, a czasem wspomniała kilka słów o sytuacji w domu. W telewizji mówili o uratowaniu planety, więc córka Starków mogła wrócić do rodziców. Nie wyganiałam jej, lecz powiedzieć mogłam, czego się dowiedziałam. Akurat tworzyła kolejny rysunek.

Roberta: Co to ma być?
Maria: Marzenie, żeby tata nie musiał walczyć i był zawsze z mamą przy mnie
Roberta: A tak nie jest?
Maria: Oboje są zajęci. Nie zwracają uwagi, gdy jestem przy nich blisko
Roberta: Trudno mieć rodziców, co ratują świat, wiesz? Musisz zrozumieć oraz zaakceptować to, kim oni są
Maria: Chciałabym, żeby na chwilę oderwali się od tego. Wyjść na wspólny spacer, urządzić piknik lub pójść do zoo
Roberta: Wiem o tym. Jednak takie jest życie... Wrócili do domu. Porozmawiaj z nimi, zgoda?
Maria: Ciociu?
Roberta: Tak?
Maria: Boję się
Roberta: Niepotrzebnie, bo to nic strasznego powiedzieć kilka słów... Mam pójść z tobą?
Maria: Jeśli nie ma w tym problemu...
Roberta: Nie ma

Uśmiechnęłam się, dając dziewczynie odwagę. Razem poszłyśmy do części domowej fabryki. O dziwo nie było ich tam. Domyślałam się, że znajdowali się w tej drugiej połowie. Ostrożnie zerknęłam przez przejście. Całowali się na kanapie i część ubrań leżała na ziemi. Nie mogłyśmy im przeszkadzać w kochaniu, więc weszłyśmy do salonu. Media nadal nagłaśniały sprawę pokonania rasy obcych. Kiedyś im się znudzi.

Maria: Mam im powiedzieć później?
Roberta: Jest czas. Dajmy chwilę spokoju twoim rodzicom
Maria: Nie za dużo, bo pozwolą sobie na zbyt wiele

BONUS#16: Scenariusz z serialu (oryginalnie z odcinka): Poza kontrolą

2

00:00:42,344 --> 00:00:44,671

<i><b>1x23 -Poza konrolą </b></i>

4

00:00:53,920 --> 00:00:56,258

Pepper.

Pepper!

5

00:00:56,710 --> 00:00:58,014

Eee ... co?

6

00:01:00,497 --> 00:01:06,384

- Zarwałaś noc?

- Ach, tak. Tak jak wszystkie ostatnio.

7

00:01:08,447 --> 00:01:13,626

Masa pracy domowej, egzaminy,

porządki, mój tata i zespół Iron Mana.

8

00:01:14,315 --> 00:01:17,306

Szukanie informacji, wsparcie.

Odwalamy czarną robotę,

9

00:01:17,500 --> 00:01:20,172

a Tony świetnie się bawi.

10

00:01:20,719 --> 00:01:22,522

Omal nie zginął w zeszłym tygodniu!

11

00:01:22,780 --> 00:01:29,274

Właśnie! A ty?! Siedzisz w zbrojowni

non stop. Czemu jesteś taki... Taki wypoczęty?

12

00:01:29,550 --> 00:01:31,286

Kto ci broni się zdrzemnąć?

13

00:01:31,512 --> 00:01:35,387

Cóż. Ja się czuję, jak przejechana

przez pociąg.

14

00:01:36,158 --> 00:01:38,676

Hej!

Patrz pod nogi!

15

00:01:39,000 --> 00:01:42,273

Pepper, daj spokój

To w końcu Nowy...

16

00:01:43,327 --> 00:01:43,959

Jork?

17

00:01:45,240 --> 00:01:46,065

- Och!

- Och!

18

00:02:00,674 --> 00:02:04,437

To był ... Czy to?

Niemożliwe...

19

00:02:05,528 --> 00:02:07,125

Hulk!

20

00:02:54,761 --> 00:02:57,075

Tony, powinieneś tu przyjechać,

jak najszybciej.

21

00:02:57,317 --> 00:03:01,644

I niech zabierze największą zbroję,

jaką ma.

22

00:03:13,366 --> 00:03:17,502

Ha ha, niezły żart.

Hulk nie istnieje. To tylko miejski mit.

23

00:03:17,807 --> 00:03:20,563

Co?!

Czemu się na mnie drzesz?!

24

00:03:20,920 --> 00:03:23,993

Tak. Mogę ściągnąć zdjęcie z twojej

komórki... O!

25

00:04:00,149 --> 00:04:01,749

Szybciej. Musimy się stąd wydostać.

26

00:04:02,158 --> 00:04:05,553

Tak... Tak lepiej.

Ten chłopak. Ten, który mnie potrącił!

27

00:04:05,739 --> 00:04:08,991

Hulk go ścigał!

On gdzieś tam jest. Musimy mu pomóc!

28

00:04:10,266 --> 00:04:13,844

My musimy mu pomóc?

Pepper!

29

00:04:39,903 --> 00:04:44,361

Spróbuj się opanować, kolosie!

Nie pozwolę ci krzywdzić ludzi.

30

00:04:45,516 --> 00:04:48,043

<i> Alarm:

Wykryto promieniowanie gamma.</i>

31

00:04:48,855 --> 00:04:51,235

<i> Alarm:

Poziom promieniowania rośnie.</i>

32

00:04:51,473 --> 00:04:53,259

Co to za stwór?

33

00:04:53,456 --> 00:04:56,979

Mały blaszany chce zatrzymać Hulka.

34

00:04:57,273 --> 00:04:59,570

Niemożliwe!

Używam całej mocy!

35

00:04:59,833 --> 00:05:02,820

Hulk jest najsilniejszy!

36

00:05:08,785 --> 00:05:10,869

Co? To niemożliwe.

37

00:05:14,270 --> 00:05:16,891

Hej! Odwrót!

Wycofujemy się!

38

00:05:19,336 --> 00:05:23,725

Hej! Uratowałem was!

Moglibyście chociaż pomóc!

39

00:05:34,777 --> 00:05:37,145

No masz.

40

00:05:38,819 --> 00:05:40,986

Widziałam, jak wchodził, ale

nie, jak wychodził.

41

00:05:42,127 --> 00:05:43,633

Rhodey?

42

00:05:57,266 --> 00:05:59,068

Dalej!

43

00:06:13,613 --> 00:06:19,176

Głupi blaszany nie przeszkodzić

Hulkowi szukać Ricka!

44

00:06:38,996 --> 00:06:41,781

-Czy mogę już zabrać rękę z twojej

twarzy?

-Yym

45

00:06:44,418 --> 00:06:48,531

<i>Autonaprawa w toku.

Stan osłon 29%. </i>

46

00:06:48,950 --> 00:06:52,983

Daj wszystkie dane o Hulku!

Filtruj słowo "Rick"! Muszę...

47

00:06:57,732 --> 00:06:59,714

Oszalałeś, chłopie?

Musisz się stąd wynosić! On...

48

00:07:00,038 --> 00:07:02,823

Hej. Nic ci nie jest?

49

00:07:03,803 --> 00:07:07,279

<i> Alarm:

Wykryto wrogą technologię.</i>

50

00:07:09,282 --> 00:07:13,892

To... O nie...

To jest... dysk kontroli.

51

00:07:14,245 --> 00:07:19,167

Spokojnie, Iron Manie.

Dla ciebie też mam jeden.

52

00:07:22,242 --> 00:07:23,643

Nie.

53

00:07:26,600 --> 00:07:28,397

Nie!

54

00:07:28,931 --> 00:07:30,252

<i> Integralność zbroi naruszona. </i>

55

00:07:30,504 --> 00:07:32,903

<i>Inicjuję sekwencję blokującą. </i>

56

00:07:33,277 --> 00:07:35,994

<i>Uruchamiam zewnętrzne procedury bezpieczeństwa. </i>

57

00:07:39,829 --> 00:07:43,501

<i> Wymagana reakcja użytkownika.

Wymagana reakcja użytkownika.</i>

58

00:07:44,415 --> 00:07:49,969

Spokojnie.

Na pewno coś wymyślę.

59

00:07:55,088 --> 00:07:57,443

Jest w środku!

60

00:07:59,733 --> 00:08:03,959

Hej! Hulk jest w środku!

A ten, gdzie leci?

61

00:08:03,959 --> 00:08:05,830

Coś tutaj nie gra.

Tony nie odbiera.

62

00:08:06,106 --> 00:08:08,806

On zawsze odbiera. Nawet w środku

walki.

63

00:08:09,022 --> 00:08:10,430

Rhodey!

64

00:08:18,570 --> 00:08:21,493

O nie. To...

To jest dysk kontroli.

65

00:08:21,702 --> 00:08:24,665

Jeśli ten chłopak miał dysk, a Tony

nie odpowiada...

66

00:08:24,969 --> 00:08:28,045

Kontroler mógł go dorwać.

Muszę się dostać do zbrojowni.

67

00:08:33,557 --> 00:08:34,904

Szybciej!

68

00:08:41,828 --> 00:08:46,083

- Którędy?

- W lewo! W to drugie lewo!

69

00:08:49,446 --> 00:08:51,098

Ach! Bruce...

70

00:08:55,420 --> 00:08:58,199

Co ... Co się... Co się dzieje?

Gdzie ...

71

00:08:58,440 --> 00:09:01,986

Nie ma czasu ... Przyjaciele... potwór...

uciekać!

72

00:09:11,291 --> 00:09:13,035

Hulk, stój!

73

00:09:14,194 --> 00:09:18,249

Wszystko dobrze, Hulk. Nie zrobili mi krzywdy.

To... To przyjaciele.

74

00:09:18,495 --> 00:09:22,535

- Przyjaciele?

- Tak, tak. Dokładnie najlepsi.

75

00:09:22,713 --> 00:09:27,203

- Jestem Pepper i ja i  I ...

- Rick Jones

76

00:09:28,285 --> 00:09:31,634

Eee... Ja i Rick najlepsi kumple!

77

00:09:32,624 --> 00:09:35,724

Pepper... przyjaciel.

78

00:09:36,829 --> 00:09:39,815

- Znów nas znaleźli.

- Kto znów cię znalazł?

79

00:09:40,429 --> 00:09:43,653

Pepper, Tony ma kłopoty i

muszę się dostać do zbrojowni.

80

00:09:43,858 --> 00:09:45,825

Hej!

Mogą nam pomóc!

81

00:09:46,031 --> 00:09:47,486

- Co?

- Naprawdę!

82

00:09:47,748 --> 00:09:50,295

Rick mówi Hulkowi, co ma robić.

Zabierzmy go ze sobą.

83

00:09:50,550 --> 00:09:52,989

Ty chyba oszalałaś!

Huk prawie nas zeżarł!

84

00:09:53,151 --> 00:09:55,860

- Nie zaprosimy go do domu!

- Hej, ludzie.

85

00:09:56,075 --> 00:09:58,990

Dzięki za pomoc i w ogóle, ale

musimy, jak najszybciej stąd

znikać.

86

00:09:59,263 --> 00:10:02,134

Może gdzieś was podwieźć?

87

00:10:10,347 --> 00:10:14,373

Spędziłem miesiące, polując na

najsilniejsze stworzenie na świecie,

88

00:10:14,563 --> 00:10:16,987

by zniszczył dla mnie  A.I.M.

89

00:10:17,167 --> 00:10:19,963

A ty się znów wtrącasz i wszystko

niszczysz.

90

00:10:20,501 --> 00:10:25,721

I wiesz, co? Tak jest lepiej.

Klękaj!

91

00:10:26,969 --> 00:10:31,174

Hulka nie dało się kontrolować.

Udało mi się wykorzystać tego

92

00:10:31,304 --> 00:10:33,936

dzieciaka Jonesa, żeby go tutaj

sprowadzić.

93

00:10:34,167 --> 00:10:37,731

<i>Ale ty?

Jesteś lepszą marionetką. </i>

94

00:10:38,098 --> 00:10:40,629

<i>Zniszczysz dla mnie MODOKA

i A.I.M. <i>

95

00:10:40,837 --> 00:10:44,467

<i> Ale najpierw zdejmij

swój hełm.</i>

96

00:10:49,567 --> 00:10:53,848

O tak. Znowu w szkole.

Stare dobre czasy.

97

00:11:04,056 --> 00:11:08,335

Jeśli Kontroler ma Iron Mana,

to nie minie wiele czasu, zanim

pozna jego tożsamość.

98

00:11:08,605 --> 00:11:11,045

Muszę zablokować zbroję, zanim...

99

00:11:11,237 --> 00:11:12,576

<i>Zdalne połączenie przejęte.</i>

100

00:11:14,656 --> 00:11:18,423

- Osz w dziób.

- Hej! To on!

101

00:11:18,582 --> 00:11:21,007

To ten facet ścigał mnie w

Nowym Meksyku.

102

00:11:21,247 --> 00:11:24,574

Hulk miażdżyć faceta z ekranu!

103

00:11:25,206 --> 00:11:29,331

Ło Ło Ło! To tylko obraz.

Nie miażdżyć!

104

00:11:32,402 --> 00:11:34,043

On próbuje zdjąć hełm ze zbroi.

105

00:11:34,237 --> 00:11:37,482

Wysyłam sygnał blokady zbroi, ale

to chwilę potrwa.

106

00:11:44,249 --> 00:11:46,029

Dlaczego przestałeś?

107

00:11:46,484 --> 00:11:50,622

<i> Blokada zbroi Iron Mana została

zdalnie aktywowana.</i>

108

00:11:52,201 --> 00:11:52,852

Przez kogo?!

109

00:11:53,325 --> 00:11:55,863

Nie!

Komputer, odłącz mu dźwięk!

110

00:11:56,127 --> 00:11:58,099

Słyszysz? Odpowiadaj!

111

00:11:58,558 --> 00:12:02,668

Zdaje się, że ktoś nam przeszkadza.

112

00:12:02,896 --> 00:12:06,303

<i> Zatrzymaj sekwencję blokującą! Nie przyjmuj

zdalnych poleceń! </i>

113

00:12:07,378 --> 00:12:09,154

On... On mnie odciął!

114

00:12:09,365 --> 00:12:12,735

Zdążyłem zablokować hełm, więc

Kontroler nie otworzy zbroi ani go

nie usłyszy,

115

00:12:12,945 --> 00:12:15,597

ale wciąż może kazać mu latać i

używać broni.

116

00:12:16,341 --> 00:12:18,645

Rhodey, to niedobrze.

117

00:12:19,856 --> 00:12:22,486

Rozczarowujące, ale mimo wszystko

118

00:12:22,680 --> 00:12:27,578

i tak możesz okazać się przydatny.

W końcu Hulk, to tylko kupa mięśni,

119

00:12:27,805 --> 00:12:34,438

ale ty jesteś cudem techniki.

Teraz użyjemy tego cudu aby odnaleźć

A.I.M. Co ty na to?

120

00:12:35,515 --> 00:12:41,345

Okej. Może tylko mi się tak wydaje,

ale chyba wy dwoje wiecie, kim jest

Iron Man.

121

00:12:42,659 --> 00:12:48,570

Głupi blaszany walczył z Hulkiem!

Hulk miażdżyć blaszanego!

122

00:12:48,826 --> 00:12:51,127

- Pepper, nie możemy.

- To nasz przyjaciel, okej?

123

00:12:51,298 --> 00:12:53,199

To dzieciak taki, jak my.

Kontroler go złapał, a Hulk

124

00:12:53,452 --> 00:12:56,854

mógłby nam pomóc się z nim rozprawić.

125

00:12:57,028 --> 00:12:59,390

Nie. Nie ma mowy.

Doceniam waszą pomoc,

126

00:12:59,603 --> 00:13:01,725

ale musimy się wynosić z miasta.

127

00:13:01,872 --> 00:13:03,817

Nie możesz nas tak zostawić!

128

00:13:03,956 --> 00:13:07,914

Nie! Nie wiecie, co przeszliśmy!

Pomagam Hulkowi uciekać przed

agentami,

129

00:13:08,060 --> 00:13:12,171

policją, rządem!

Wszystko przez jedną, głupią pomyłkę!

130

00:13:12,327 --> 00:13:15,866

Wybaczcie, ale przede wszystkim muszę

chronić Hulka.

131

00:13:16,027 --> 00:13:20,063

Ale Iron Man ci pomógł!

I gdyby tu był, dalej by ci pomagał!

132

00:13:20,262 --> 00:13:24,616

- Proszę. To nasz przyjaciel.

- Wybacz, musimy iść.

133

00:13:24,771 --> 00:13:27,174

Hulk, idziemy.

134

00:13:32,597 --> 00:13:36,279

- Przyjaciel.

- Jeśli zostaniemy, znowu nas znajdą.

135

00:13:36,462 --> 00:13:40,545

Będą chcieli cię złapać i znów

zrobią ci krzywdę. Nie mieszajmy

się w to!

136

00:13:40,800 --> 00:13:47,351

Hulk pomagać przyjaciel.

Jak Rick pomagać Hulk.

137

00:13:47,575 --> 00:13:49,955

To jak możemy pomóc?

138

00:13:50,785 --> 00:13:52,628

Bez problemu namierzę zbroję.

139

00:13:52,796 --> 00:13:55,276

Ostatnia znana lokalizacja to Sloan 

building,

140

00:13:55,494 --> 00:13:57,225

ale muszę najpierw spróbować

wyłączyć zbroję,

141

00:13:57,363 --> 00:14:00,617

zanim Kontroler każe Iron Manowi

zrobić coś naprawdę złego.

142

00:14:00,784 --> 00:14:03,238

Sloan building?

Da się zrobić.

143

00:14:04,203 --> 00:14:06,048

Nie. Czekaj!

144

00:14:28,951 --> 00:14:30,777

No i proszę.

145

00:14:41,898 --> 00:14:45,448

No. Gdzie jest Iron Man?

146

00:14:47,070 --> 00:14:50,425

Zniszcz ich.

Zniszcz to wszystko!

147

00:15:27,199 --> 00:15:30,927

<i> Rozpoznano intruza: Iron Man. </i>

148

00:15:34,130 --> 00:15:41,393

<i> Tylko głupiec atakuje A.I.M.

Nikt nie oprze się wielkiej sile MODOKA.</i>

149

00:15:43,846 --> 00:15:45,559

<i> Błąd.

Agh!</i>

150

00:15:49,640 --> 00:15:52,221

Jakiś problem MODOK?

151

00:15:54,057 --> 00:15:57,533

Moje dyski kontroli są odporne

na twoje mentalne ataki,

152

00:15:57,759 --> 00:15:59,860

ty odrażający wybryku.

153

00:16:00,048 --> 00:16:05,888

<i> Sandhurst, Basil. 

To zdrajca. Wyeliminować!</i>

154

00:16:09,790 --> 00:16:13,820

Wiemy, że go tu nie ma, 

dlatego właśnie dzwonię.

155

00:16:14,029 --> 00:16:16,545

Pepper dużo mówić.

156

00:16:16,785 --> 00:16:20,728

Próbuję ustalić jego położenie.

Robię, co mogę, Pepper!

157

00:16:20,888 --> 00:16:22,920

W budynku jest

wielka dziura, pamiętasz?

158

00:16:23,076 --> 00:16:25,929

Muszę zniknąć, zanim ktoś

mnie zauważy!

159

00:16:26,248 --> 00:16:27,674

Dobrze, że się z nami nie zabrał.

160

00:16:27,849 --> 00:16:31,217

Wolałbyś nie widzieć go wkurzonego.

161

00:16:34,213 --> 00:16:37,465

<i> Awaria uprzęży.

Naprawa szkód.</i>

162

00:16:37,694 --> 00:16:38,951

<i> Błąd. </i>

163

00:16:41,913 --> 00:16:45,824

<i> MODOK musi przetrwać!

Uciekać.</i>

164

00:16:49,612 --> 00:16:52,950

Hmm... Bardzo ładne przedstawienie.

Skończ to.

165

00:16:58,407 --> 00:17:00,707

Nie.

166

00:17:02,860 --> 00:17:06,129

Czyżbyś próbował

stawiać opór, Iron Manie?

167

00:17:06,371 --> 00:17:11,822

No cóż. Spróbujemy maksymalnej

mocy działania dysków kontroli.

168

00:17:23,520 --> 00:17:25,096

Patrz! Jest tam na jego głowie!

169

00:17:25,285 --> 00:17:28,033

Hulk, musisz zniszczyć dysk kontroli.

170

00:17:28,329 --> 00:17:31,577

Hulk miażdżyć blaszana głowa!

171

00:17:31,860 --> 00:17:34,777

Czekaj! Nie! Tylko dysk!

172

00:17:52,365 --> 00:17:54,787

On... On nie zwraca uwagi na dysk.

On po prostu ...

173

00:17:54,946 --> 00:17:57,661

On miażdży!

To cały on!

174

00:17:57,859 --> 00:18:01,370

Rozerwie Iron Mana na strzępy!

Musimy natychmiast coś zrobić!

175

00:18:01,521 --> 00:18:04,786

Niby co?

Hulk słucha mnie tylko wtedy, gdy

jest spokojny.

176

00:18:04,939 --> 00:18:08,017

W tym stanie, nic go nie powstrzyma!

177

00:18:10,832 --> 00:18:13,908

Odwróć jego uwagę.

Może to spowolni Iron Mana.

178

00:18:14,047 --> 00:18:18,599

- Odwrócić uwagę? Jak?

-  Bo ja wiem! Wymyśl coś!

179

00:18:28,395 --> 00:18:33,199

Och, nie. 

Nie uciekniesz, ty kreaturo.

180

00:18:33,784 --> 00:18:35,912

Zostaniesz ... agh.

181

00:18:38,350 --> 00:18:40,038

Ej! 

Hełmofon!

182

00:18:40,242 --> 00:18:42,626

Powinieneś był uciec, kiedy

miałeś szansę, smarkaczu.

183

00:18:42,827 --> 00:18:47,249

Kto kontroluje ciebie, ten kontroluje

Hulka.

184

00:18:48,180 --> 00:18:51,543

Hulk, Hulk proszę! Przestań!

Musisz przestać!

185

00:18:51,543 --> 00:18:54,881

To nie Iron Man jest zły!

To Kontroler!

186

00:18:55,587 --> 00:18:58,458

Musisz zniszczyć ten dysk.

Na jego głowie!

187

00:18:58,622 --> 00:19:01,993

Hulk, posłuchaj mnie!

188

00:19:02,839 --> 00:19:04,792

Proszę... Zniszcz dysk!

189

00:19:20,938 --> 00:19:22,799

Iron Man!

190

00:19:23,852 --> 00:19:26,832

Hulk miażdżyć głupi dysk!

191

00:19:27,092 --> 00:19:32,229

Dobra robota, Hulk.

Teraz... oddaj mi Iron Mana.

192

00:19:32,445 --> 00:19:36,002

A jeśli dziewczyna ci przeszkodzi,

rozdepcz ją.

193

00:19:36,154 --> 00:19:41,311

Hulk, nie! Nie słuchaj go!

To nie jest Rick! To jest Kontroler!

194

00:19:48,027 --> 00:19:50,996

- Zerwij hełm Iron Mana!

- Nie!

195

00:19:51,276 --> 00:19:55,573

Hulk, posłuchaj mnie!

Nie rób tego!

196

00:20:00,180 --> 00:20:03,532

Łoł!

Wznów działanie systemu!

197

00:20:03,891 --> 00:20:07,221

Hehe. Patrzcie, kto się obudził.

Ale wiesz, że jeśli

198

00:20:07,388 --> 00:20:11,039

skrzywdzisz chłopaka,

Hulk rozedrze cię na miazgę.

199

00:20:11,216 --> 00:20:12,721

Słuszna uwaga.

200

00:20:16,674 --> 00:20:19,500

Blaszany zranił Rick!

201

00:20:20,666 --> 00:20:24,587

- Hulk miażdżyć!

- Hulk! Jestem cały!

202

00:20:24,802 --> 00:20:27,430

Iron Man mnie nie skrzywdził.

To przyjaciel.

203

00:20:27,677 --> 00:20:30,721

To on jest tym złym!

204

00:20:31,799 --> 00:20:35,525

To jak? Może zmiażdżymy go razem?

205

00:20:42,285 --> 00:20:46,307

Niech głupi człowiek da Hulkowi

spokój!

206

00:20:46,553 --> 00:20:50,017

Mogę ci obiecać, że teraz wszyscy

damy ci spokój.

207

00:20:50,237 --> 00:20:52,783

Nie!

Ja nie chcę dać mu spokoju!

208

00:20:53,003 --> 00:20:55,379

Nie musisz już uciekać.

Pomożemy ci.

209

00:20:55,625 --> 00:20:58,770

- Możesz zostać z nami. Moglibyśmy...

- Pepper, nie możemy.

210

00:20:58,948 --> 00:21:02,180

- Dlaczego?

- Próbowaliśmy już zostawać w jednym miejscu,

211

00:21:02,362 --> 00:21:05,180

ale tak się nie da.

To jest nasz problem.

212

00:21:05,437 --> 00:21:10,904

I musimy rozwiązać go sami.

Chodź, stary... Idziemy.

213

00:21:12,087 --> 00:21:17,143

Hulk lubić Pepper.

Pepper zabawna.

214

00:21:23,297 --> 00:21:27,217

Rhodey, czy mnie słyszysz?

Wszystko w porządku. Nic mi

nie jest.

215

00:21:27,470 --> 00:21:29,086

<i> Super.

A jak Pepper?</i>

216

00:21:29,284 --> 00:21:33,187

Jest okej.

Właściwie, to... jest super.

217

00:21:33,331 --> 00:21:35,523

Myślałam, że w zespole Iron

Mana jest kiepsko,

218

00:21:35,523 --> 00:21:37,821

ale zespół Hulka ma gorzej.

219

00:21:37,821 --> 00:21:43,150

Hej! Dzięki tobie Hulk się uśmiechnął.

To już coś, nie?

---**---

No i to jest bonus z okazji 300 partu. Zostało 66 notek. To już tak niewiele i może wytrzymacie do końca.

Part 300: Inwazja cz.2

**Rhodey**

Ostrożnie podłączyłem elektrody, powodując jedno wyładowanie. Przez chwilę podziałało, lecz wirus ponownie próbował się uaktywnić. Na szczęście reset podziałał, a utworzona zapora walczyła przeciwko kosmicznej zarazie. Gdyby nie dawna agentka, miałbym te same objawy, co Tony. Może nie byłem chodzącą baterią, ale sama zbroja, która ma na celu chronić użytkownika, mogła zadziałać szkodliwie. Położyłem przyjaciela w pomieszczeniu medycznym, by tam wyzdrowiał.

Natasha: Ryzyko warte zaufania
Rhodey: On wiedział, że tak będzie
Natasha: Musimy polecieć w kosmos i uaktywnić satelitę
Rhodey: Satelitę? Jak ma pomóc?
Natasha: Potrzebujemy Tony'ego, bo inaczej sami nie obronimy Ziemi... Rhodey, będzie dobrze
Rhodey: Jest jeszcze jedna osoba, co również okaże się przydatna
Natasha: Kto?
Rhodey: Pepper
Natasha: No to ściągnijmy ją na Ziemię
Rhodey: Sama wróci. Dajmy jej... czas

Nagle przed nami pojawiła się ruda z rękami pełnych zielonej mazi. Chyba wykonała dobrą robotę. Wyszedłem z sali, sprawdzając jej zamiary.

Pepper: Już skończyliście się bić? Przecież w mieście jest ich pełno
Rhodey: Możesz stworzyć antywirusa?
Pepper: A Tony nie może?
Rhodey: Nie, dlatego potrzebujemy twojej pomocy. Jeśli chcemy zniszczyć Skrulli, potrzebujemy broni. Przez satelitę wystrzelimy promień, który zniszczy wirusa
Pepper: Jakiego wirusa? Co oni zrobili?
Rhodey: Mogą kontrolować każdy rodzaj technologii. Musimy prędko działać, bo będzie za późno
Pepper: Daj mi dwie rzeczy.. Sprawny komputer i kawę
Rhodey: Zgoda

Nie mogłem jej powiedzieć o stanie Tony'ego. Gdyby poznała prawdę, nie pomogłaby w tworzeniu programu. Wolałaby zabić wszelkie formy życia w zemście za własnego męża. Ona taka już była. Zrobiłaby wszystko, by dowalić temu, kogo wina przypadała za jego chorobę.

**Pepper**

Dziwne, że Rhodey pamiętał o mojej smykałce do komputerów. Zdołałam rozgryźć mechanikę wirusa. Atakował najsłabsze punkty, pozbawiając stabilności bariery przeciwwirusowej. Nic dziwnego, skoro pochłonął większość elektroniki. Po opracowaniu specjalnego oprogramowania, zdołałam wypić drugą kawę. Przy okazji dawna agentka zdecydowała się mnie odwiedzić.

Natasha: Jak ci idzie?
Pepper: Skończyłam... Kiedy lecimy?
Natasha: Możesz zostać, a my wgramy antywirusa do satelity
Pepper: Ej! To nie fair! Skoro już wam pomogłam, chcę być przy tym
Natasha: Więc wyślesz kapsuły z herosami na Ziemię, zgoda?
Pepper: Okej.. A mogę wiedzieć, gdzie jest Tony?
Natasha: Przeżyje. Nie martw się
Pepper: Ktoś go skrzywdził?! Który Skrull?!
Natasha: Uspokój się. Użyjemy antywirusa i wszystko wróci do normy... Nadal chcesz pomóc?
Pepper: Tak

W mojej głowie pojawiły się zmartwienia. Co się działo z moim ukochanym? Czy też został zawirusowany? Tony nie był maszyną, a jeden element miał... elektryczny. Szybko wylecieliśmy z bazy w stronę satelity. Maksymalnie przyspieszyliśmy, przebijając się przez statek Skrulli, aż znaleźliśmy się na orbicie. Przeniknęłam przez teleskop, gdy Natasha z Rhodey'm chronili moje plecy, strzelając we wszystko, co nadlatywało nieznanego.

Pepper: Podłączyłam antywirusa. Lepiej odsuńcie się
Rhodey: Skalibruj teleskop
Pepper: JARVIS, wymierz najlepszy strzał

[[Wymierzono]]

Pepper: Gotowi?
Rhodey, Natasha: JUŻ!

Uaktywniłam laser, strzelając w sąsiadujące urządzenia, które odbiły promień, uderzając w Ziemię.

[[Wirus został usunięty]]

Pepper: Pozostało uwolnić więźniów

Od razu poleciałam, namierzając statek kosmiczny Skrulli. Rhodey rozwalił główne wejście, osłaniając tyły. Pokazałam im, gdzie znalazłam ostatnio herosów. Przy użyciu repulsorów stopiliśmy lód. Żona Clinta sprawdzała, czy żył.

Pepper: I co?
Natasha: Jest puls
Pepper: No to zabieramy ich
Natasha: Nie wystarczy nam kapsuł ratunkowych
Rhodey: Chyba wiem, jak zabrać bohaterów do domu
Pepper: Jak?
Rhodey: Wysadźmy statek. Rozbijemy się o naszą planetę, a pole siłowe nas uchroni
Natasha: A jeśli nie?
Pepper: Od czegoś mam te moce

Rozmroziliśmy kolejne osoby, gdy w chłodni pojawiło się mnóstwo zmiennokształtnych. Tym razem ja chroniłam drużynę, wyrywając serca wrogom. Wyrzucałam swoją złość, wykorzystując ją jako energię do niszczenia form życia. Padali, jak muchy, zaś krew tryskała na różne strony. War Machine użył unibeamu do przegrzania reaktora. Pojawiło się odliczanie. Wszystkie komory pozostały puste i kilku bohaterów odzyskało przytomność. Mr. Fantastic, Invisible Woman i Falcon pomogli ewakuować pozostałych.
Gdy doszło do wybuchu, widziałam jedynie dym.

--**--

300 part, więc coś specjalnego dziś dodam wieczorem. Nie zdradzę, co to jest.

Part 299: Inwazja cz.1

**Tony**

Pepper zabiła Fury'ego. Przez Skrulli nie wiedziała, kto był człowiekiem. Sam zaczynałem się w tym gubić, ale ufałem mojej drużynie. Polecieliśmy na Times Square, skąd dochodziło źródło sygnału. JARVIS też skalibrował lokalizatory w sprzęcie Widow i War Machine. Z Pepper nie zdążył, choć sama mogła wyczuć wroga na odległość.

Tony: Widzicie coś podejrzanego? Sprawdźcie aktywność obcych
Natasha: U mnie pusto
Rhodey: Potwierdzam to samo. A ty? Znalazłeś Skrulla?
Tony: Odczyty wychodzą poza skalę. Jest tylko jeden kosmita
Rhodey: Co to znaczy?
Tony: Super Skrull, więc nie mamy łatwo
Rhodey: Jaki jest plan?
Tony: Zabić

Podleciałem bliżej obcej formy życia, strzelając z repulsorów. Rhodey zużył sporą serię pocisków w giganta, zaś Natasha jedynie poraziła go z żądeł, przeskakując do jego gardła. Od razu padł, lecz szybko zdołał się pozbierać. Za nami pojawiło się wsparcie obcych. Zostaliśmy otoczeni z każdej strony. Każdy z nich przypominał jednego z bohaterów. Walka z nimi będzie trudna.

Tony: Detektor wskazuje na Skrulle. Zabijemy ich
Natasha: Z przyjemnością
Rhodey: Brakowało mi walki już dawno. Oj! Pora wykorzystać nowe uzbrojenie
Tony: Powiększyłem kaliber pocisków naramiennych
Rhodey: Juhu! Dzięki! Gińcie, poczwary!

**Pepper**

Zwykły strzał z mojej mocy pozwalał na zabicie trzech kosmitów na raz. Fakt, że z Fury'm się pomyliłam, ale jakoś nigdy za nim nie przepadałam. Walczyłam w obronie planety Makluan. Dawałam z siebie wszystko. tępiąc poprzez śmiertelne uderzenia, aż z ich ciał zostawała tylko zielona ciecz lub przedziurawione ciało na wylot. Oby na Ziemi dali radę z inwazją.

Pepper: Nadal nie chcecie się poddać? Proszę bardzo. Ja tak mogę całą wieczność. Nie zabijecie Wybranej!

Użyłam maksymalnej mocy, wystrzeliwując promień, który zabił kolejną grupkę kosmitów. Byłam niepokonana, będąc hybrydą.

**Diana**

Nahrees nauczyła mnie, jak panować nad wyzwalaniem energii, co przepływała przez całe ciało. Poznałam też sposoby na jej tłumienie oraz oszczędzanie, by łatwiej używać elektryczności. Chciałam już wrócić do domu, lecz stało się coś niespodziewanego. Na Attilan spadły kapsuły, skąd wypełzły zielone kreatury. Blackbolt wraz z Medusą walczyli przeciwko najeźdźcom. Chciałam im pomóc. Nauczycielka zgodziła się, bo w ten sposób mogłam pokazać własne możliwości w praktyce.

~*Dwie godziny później*~

**Rhodey**

Zdołaliśmy zabić wiele Skrulli na raz, a posiłki przylatywały prawie, co minutę. Nie mieliśmy szans pokonać obcych za jednym zamachem. Potrzebowaliśmy planu. Tony jedynie liczył na zgładzenie ich rasy. Królowa nadal nie pokazała się na polu walki. Widocznie czekała na coś.

Rhodey: Nie damy rady! Musimy mieć lepszy plan, niż zabijanie!
Natasha: Rhodey ma rację. Wykonajmy odwrót
Tony: Poważnie? Dobrze nam idzie i nagle chcecie się... Aaa!
Rhodey: Tony!

Oberwał promieniem laserowym w plecy. Leżał na ziemi bez ruchu. Tak bardzo bolało? Upewniłem się, czy wszystko było dobrze z bratem.

Rhodey: JARVIS, co się stało?

[[Nagła utrata przytomności użytkownika]]

Natasha: Co z nim?
Rhodey: Wracamy do zbrojowni
Natasha: Coś nie tak z Tony'm?
Rhodey: Zemdlał, więc nie wiem, co to może znaczyć... JARVIS, włącz autopilota dla zbroi Iron Mana

[[Autopilot włączony]]

Podrzuciłem Natashę, lecąc do bazy. Z powietrza mogliśmy dopatrzyć się następnej gromady dziwolągów z innego świata. Atakowali całe miasto, rozpraszając jednostki wojskowe wokół miasta.
Kiedy znaleźliśmy się na miejscu, zbroja Tony'ego została odblokowana. Nadal nie odzyskał przytomności. Zaczynałem się niepokoić. Pocił się, a do tego jego oczy wyglądały na chore.

Natasha: Rhodey, pozbądź się pancerza
Rhodey: Czemu?
Natasha: Skrulle zainfekowali technologię na Ziemi. Nie możemy niczego na nich użyć, a skoro Tony ma implant...
Rhodey: Wirus przeszedł przez bariery
Natasha: Dokładnie
Rhodey: Co możemy zrobić?
Natasha: Utworzyć antywirusa, który wystrzelony z satelity przywróci działanie wszystkich urządzeń
Rhodey: Spróbuję użyć EMP
Natasha: To go zabije
Rhodey: Być może, ale nie zamierzam patrzeć, jak umiera

Pod stołem roboczym odnalazłem urządzenie z ładunkiem elektromagnetycznym. Przy pomocy komputera, jeden strzał powinien zrestartować system i pozbawić go wirusa.

Part 298: Obcy wśród nas

**Pepper**

Z łatwością mogłam dostrzec świecące reaktory zbroi. Wierzyłam, że żyją, ale nie byłam pewna, co do obrażeń. Reszty dopatrzyłam się z bliska. Nie ruszali się, próbując utrzymać się ten samej odległości. Gdyby nie stabilność lotu, cała trójka poleciałaby daleko za galaktykę.
Gdy dołączyłam do nich, jedynie zbroje odniosły kilka zadrapań.

Pepper: Nic wam nie jest?
Natasha: Przecież ci mówiłam, że wszystko gra... Byłaś na statku Skrulli, prawda?
Pepper: Musiałam i w ten sposób odkryłam naszego kreta. Od początku nim był Fury
Rhodey: A może pomyliłaś się? Nie sądzę, żeby to on stał za wysadzeniem helikariera
Pepper: Masz lepszą teorię, Rhodey? No słucham
Tony: Powiedz, co widziałaś. Ja ci ufam i wiem, że nie jesteś Skrullem. Mam skaner, który wykryłby obcą formę życia
Pepper: Hybrydę też?
Tony: Uwzględniłem twoje geny
Natasha: Mów wszystko, czego zdołałaś się dowiedzieć
Pepper: Okej. Zacznijmy od tego, że dorwali kolejnych herosów. W chłodni dołączyli do pozostałych i tam jeden z kosmitów zmienił się w generała Fury. Wszyscy służą Królowej Veranke i robią to, co im każe. Jeśli Fury nas odnajdzie, to nie będzie ten prawdziwy. Miałam też zająć się planetą Makluan, bo w nią celują, a Ziemia też jest ważna
Natasha: Czyli mamy niewiele czasu do rozpoczęcia ostatecznej inwazji
Tony: Co robimy?
Natasha: Ty nam powiedz... Co z planem B?
Tony: Nie chcecie wiedzieć
Pepper: Tony, powiedz nam
Tony: No dobra... W tym planie walczymy na Ziemi, aż do upadłego
Pepper: Poświęcając się?
Natasha: Oszalałeś? Mieliśmy zapobiec atakowi
Tony: Dlatego ktoś przeniknie do ich szeregów. Będzie na bieżąco informował o planach Skrulli, będąc najbliżej Królowej. Nie bawimy się w łapanki. Ich trzeba zabić
Pepper: Zabijmy Veranke i po problemie
Rhodey: Najpierw wykończmy boczną straż
Natasha: Whoa! Moment! Tak nie działa SHIELD
Tony: My nie jesteśmy agentami, a ty podobno rzuciłaś tę robotę... Okej. Reszta odmrozi bohaterów, transportując ciała w kapsułach ratunkowych. Gdyby coś poszło nie tak, dobrze było z wami walczyć w ostatniej bitwie

Tony znał wysokość stawki, ale dlaczego mówi, że to ostatnia walka? Chyba coś ukrywał przede mną. Rhodey wie? Musieliśmy znaleźć nową kryjówkę, skoro ta poszła z dymem. Nie było innego wyboru. Trzeba wrócić na Ziemię oraz przygotować się na największą wojnę, która na długo pozostanie w pamięci.

~*Cztery godziny później*~

**Tony**

Przygotowywaliśmy się do wojny, tworząc dodatkową broń na obcych. Skutecznie wytępimy tę rasę, że nie spróbują ponownie najechać naszej planety. Pepper miała dodatkowe zadanie. Chciałem jej pomóc, lecz sam nie miałem pojęcia, jak zabrać się za to.

Tony: JARVIS, jak sytuacja w powietrzu?

[[Wykryłem mnóstwo statków kosmicznych nieznanego pochodzenia. Szacując, liczba przekracza milion]]

Tony: Niedobrze... Skalibruj repulsory, by mogły zabić Skrulli

[[Kalibrowanie...]]

Pepper: Powinnam Marię zostawić pod opieką Roberty, ale znowu gdzieś zniknęła
Tony: Nie martw się. Znajdziemy ją... Córciu, chodź do tatusia. Mam dla ciebie prezent
Maria: Prezent?

Szybko się pojawiła obok Natashy, wyciągając ręce w moją stronę.

Tony: Będziesz z ciocią Robertą, dobrze? My musimy załatwić kilka spraw
Maria: Mogę pomóc
Pepper: Lepiej, żebyś nie ruszała się z miejsca
Maria: Ej! Mam szesnaście lat! Czego chcecie?
Pepper: Posłuszeństwa, więc zostań
Maria: A jeśli się nie posłucham?
Tony: Wtedy będzie szlaban
Maria: Zgoda

Nie spodziewałem się, że może znikać. Pep o tym nie wspominała.
Kiedy skalibrowałem moc w zbroi do śmiertelnej, do zbrojowni wbiegł Fury. Miał rany na rękach oraz silnie krwawiła mu noga.

Generał Fury: To... koniec... Inwazja... się... rozpoczęła
Pepper: Wiemy o tym i niepotrzebnie nas szukałeś

Przeniknęła ręką blisko jego serca, gdzie emanowała jakaś energia w kolorze Słońca. Nie mogłem jej powstrzymać. Szybko wyjęła dłoń z ciała, co wybuchło. Podłoga była we krwi. Ludzkiej krwi.

Tony: Pepper... Co ty zrobiłaś?
Pepper: Widziałam, że był Skrullem! Mógł was skrzywdzić!
Natasha: To był prawdziwy generał... Zabiłaś go
Pepper: Ja... Ja chciałam... Chciałam dobrze! Odejdźcie od tej misji! Sama rozprawię się z tymi potworami!
Tony: Kochana, zaczekaj!

Znowu nie zdążyłem. Wyparowała w powietrzu. Przyjaciel tez nic nie mówił. Sam byłem w szoku. Moja żona straciła panowanie nad sobą. Bałem się, że sama sobie zrobi krzywdę. Poczułem ból przy implancie. Wszystko przez stres, ale bagatelizowałem go, pracując dalej.

[[Uwaga. Wykryto wroga]]

Tony: Gdzie?

[[Times Square]]

Tony: Lecimy tam

Part 297: Upadek SHIELD

**Pepper**

Wpadłam na pewien pomysł. Mogłam użyć kamuflażu, by zbliżyć się do statku obcych w wcieleniu Makluańczyka. Mogłam wynegocjować z nimi sojusz lub dać lepszą ofertę, niż podbijanie planet. Chcieli zaatakować dom jaszczurów. Hmm... Musiałam działać bez ich wiedzy. Włożyłam na siebie Rescue, lecąc do celu. Natychmiast zboczyłam nieco z kursu, widząc wrogie jednostki Kree. Zdołałam się zamaskować, mijając je centralnie blisko głowy. No to do roboty.

**Tony**

Nie mogłem w spokoju zasnąć. Czułem silny ból w klatce piersiowej. Ledwo zdołałem oddychać. Od razu wstałem, przywołując zbroję. Analiza nie wykazała żadnych nowych obrażeń, lecz coś tu nie pasowało do reszty.
Gdy włożyłem na siebie pancerz, odczułem ulgę. Systemy medyczne zdołały zniwelować ucisk. Przeszedłem się po helikarierze, myśląc nad planem działania. Rhodey również wstał, lecz szybciej ode mnie. Spoglądał na pustą przestrzeń kosmiczną.

Tony: Długo tak stoisz i marzysz?
Rhodey: Nie mogę zasnąć, ale ty powinieneś leżeć
Tony: Nie jestem w stanie, Rhodey
Rhodey: Co się dzieje?
Tony: Nic takiego
Rhodey: Kłamać, to ty nie potrafisz. Jak mi nie powiesz, doniosę rudej o twoim kłamstwie
Tony: Mamy misję, pamiętasz? Nie może się dowiedzieć, bo będzie chciała, żebym wrócił do domu
Rhodey: I dobrze
Tony: Nie będzie, dokąd wracać, jak nie powstrzymamy Skrulli
Rhodey: Chyba Pepper też złapali
Tony: Co?!
Rhodey: Rozumie ich język. Nie wydaje ci się to dziwne?
Tony: Jest po części Makluańczykiem, więc raczej można na tym skorzystać
Rhodey: Co masz na myśli?

[[Uwaga. Wykryto wrogi cel]]

Tony: JARVIS?

[[Lokalizacja: helikarier]]

Tony: Jasny gwint!
Rhodey: Co jest?
Tony: Skrull znajduje się na helikarierze
Rhodey: Złapiemy go
Tony: Pora wypróbować nowe gadżety

Poleciałem w stronę sygnału obcego.

[[Uwaga. Wykryto wirusa]]

Tony: Włącz zaporę

[[Błąd... Nie można...]]

Tony: No dalej! JARVIS!

Nagle nastąpił wybuch. Ładunki wybuchowe zaczęły się uaktywniać. Włączyłem alarm, żeby zbudzić pozostałych. Natasha szybko uzbroiła się, lecz nie było śladów po Pep.

Tony: Widziałaś Pepper?
Natasha: Nie ma jej nigdzie
Tony: Cholera!
Rhodey: Ha! Miałem rację! To Skrull!
Natasha: Nie wydaje mi się
Tony: Lećmy na statek. Może jeszcze nie jest za... późno

W oddali dostrzegliśmy kolejną eksplozję. Nikt nie wiedział, co tak wybuchło, ale sparaliżowało cały system. Zasilanie padło.

**Pepper**

Wślizgnęłam się do chłodni, gdzie doszły kolejne postacie. Był tam Hawkeye, Fury i bodajże Phoenix. Specjalnie wyrzucili bombę elektromagnetyczną. Już wiedzą o lokalizacji bazy powietrznej SHIELD. Przez chwilę mogłam dostrzec Skrulla, który był większy i silniejszy. Przybrał formę generała.

Przepowiednia się spełni. Dziś podbijemy planetę Makluan.

Ku chwale Królowej Veranke!

Veranke? Czyli to ona jest najważniejsza w tej grze? Likwidując lidera, skończy się inwazja. Niby prosty plan. Prosty, ale wokół niej roiło się od straży. Bronili jej z każdej strony.

Kiedy miałam zamiar wymknąć się po cichu, strażnicy blokowali wyjście ze statku. Musiałam ostrzec przyjaciół, gdyby Skrull Fury wślizgnął się na helikarier. Użyłam swoich mocy, przenikając przez ścianę. Ponownie zmieniłam plan. Ochronić planetę Strażnika, lecz wpierw wysłać ostrzeżenia. Zmaksymalizowałam szybkość lotu, docierając na miejsce. Nic nie było. Same szczątki bazy. Spóźniłam się.

Pepper: Tony, Rhodey? Halo! Słyszycie mnie? Natasha!

Bałam się pomyśleć o najgorszym. Szukałam w gruzach moich przyjaciół. Znalazłam tylko fragment zbroi Tony'ego. Byłam przerażona. Jak do tego doszło? Nie mogli umrzeć.

Już miałam ochotę stracić ostatnie resztki nadziei, aż odezwał się znajomy głos.

Natasha: Pepper, nic nam nie jest. Zdołaliśmy wystrzelić kapsuły i zaraz nas zobaczysz

Pepper: Dlaczego baza została zniszczona? To Skrulle?

Natasha: Jeden z naszych był zdrajcą

Pepper: Fury

Natasha: Fury?

Pepper: Widziałam, jak kosmita zmienił się w niego

Natasha: Czyli już wiadomo, skąd tyle ładunków

Pepper: Jesteście cali?

Natasha: Tak

Pepper: Tony też? I Rhodey?

Natasha: Nie martw się. Jest okej

Pepper: Obyś nie kłamała... Gdzie dokładnie jesteście?

Natasha: Niedaleko gruzów

Pepper: Już tam lecę

Coś czułam, że kłamała. Ona tak potrafiła i nie mogłam zaufać dawnej agentce.